benimki tuhaflık değil. evin ahalisini tek tek dolaşarak sabah namazına kaldırmak. asıl tuhaflık trabzon'un maçlarında tam gaz ana avrat küfretmek. köyde sıkıntı olmuyorda of'ta apartmanda biraz ayıp oluyor.
karşı sitedeki insanlar evimi dürbünle gözlemesinler diye perdeleri sonuna dek örtmek. perde yarım olduğu zaman bi tuhaflaşıyorum.
bir de kendi kendime kısa korku filmleri çekiyorum evin içinde. mesela tuvaletten çıktım, ışığı kapatır kapatmaz ağır adamlarla holde kayboluyorum. bazen diğer elimle ağzımı tutuyorum ki nefes alış verişlerimi katil duymasın diye. *
Kahveye soğuk su eklemek
Terliksiz evde değilde sokakta yürüyor gibi hissetmek.
Tuvalet kapısını kapatmadan işimi görmek
Televizyonu hep açık tutmak gece hariç
Birşey şaşırdım mı kendi kendime konuşmak (kafan nerde be kızım cart curt)
Uyuma şekillerim hiç girmeyim çocukluğumdan beri babam hep der sen nasıl bir cinssin diye.
Uzanırken mutlaka ayaklarımı birşeyin tepesine yerleştirmek (koltuğun kolluğu , masa, sehpa , komiden vs.)
Kalın yorgan kullanmayıp ince yorgan ve battaniye kullanmak
Odamdaki sandalyede bir giysi mutlaka olmalı. Olmazsa odamda yabancılık çekmek.
Katlı çamaşırlardan tut bardakların dizilisine kadar her şey sıralıdır.banyo dalobindaki tuvalet kağıtları markalarına havlular renklerine göre. Biri misafir olup eskaza o düzeni bozarsa kaçıp gitmek isterim.ev cenabet oldu gibi gelir hemen kaçmak isterim. Geri dönmemek üzere. Velev ki gidemiyorum ( makus talih) ben daha çok sicarim evin içine. Rahatsız ola ola kanepenin üstünde katlanmamis battaniyeye bakarım yatağımı toplamam her gördüğümde de aynı kaçma hissi vuku bulur.atese verip kaçma. Küfür ede ede minör bir depresyon sarar inceden. Sonra bigun yine eski haline getiririm.
kafama göre. bazen devir yapıyorum . bazen 16 saat uyuyorum. her gün yemek yapıyorum. düzenli temizlik yapmıyorum falan filan. depresif duygulara ayırdığım vakit insanlara ayırdığım zamandan fazla. çer çöp ne bulursam izlemeye çalışıyorum bir de. bence bir tuhaflık yok. tuhaf olan düzenli yaşama saçmalığı.
1) çıta uyanmak ama uyumayı çok sevmek
2) her gün duş almazsa kokuyor gibi hissetmek
3) çaya kahveye soğuk su eklemek
4) kalemi elimden kapip kaçacaklarmiş gibi tutmak (normal şekilde tutunca yazamamak)
5) gideceği yere yarim saat önceden yetişemicekse gitmemeyi tercih etmek
6) bedava tanitim kalemlerini, pahallı kalemlerden daha çok sevmek
7) iki yastık kullanmak ama ikisini de kafanin altina koymamak ( biri kafanin üzerine, birine de sarilmak)
8) dilenciye para vermemek (Asla)
9) kurşun kalemle yoklama kağıtlarını imzalamam *asla
10) bir çok sosyal platformu sadece izleyici olarak kullanırım (twitter, instagram)
11) kardeşimi düşününce sevgimden belki ağlarım ama sarilamam
12) yeni şeyler kullanmaya utanmak (vardi yeaaa bu demek)
13) öğrencilerle dolu bi binada yaşarken hayattan soğumak, yaş ortalamasi 50nin üzerinde olan bina da huzura ermek (21 yaşındayım)
14) araba kullanmaktan korkmak
15) tüm hayvanları mıncırmak böceklere bakamamak bile
Yazarım daha ben buraya.
Edit: 16) çok kırılıp küsmek, küs olduğunu unutmamak ama neye küstüğünü unutmak. Şu unutkanlik yüzünden nelerde haksiz çıktım...
Aynanın karşısında oturup bıkmadan kendini seyretmektir.
Yalnız kalınca böğürmektir.
Evde kimse yokken hiç istemesem bile mecburmuşum gibin porno izlemektir. Evet.
Sürekli eve karşı cins gelecekmiş gibi takım elbiseyle tv karşındaki koltuğa oturup esra Erol izlemem . Niye gelmiyorlar . Onlarda mı yazar acaba . Çok tuhaf .
