yazarların kendisini rahatsız eden özellikleridir.
mesela en kötü özelliğim eve iş getirip kendimi yormamdır. idealist kişiliğimin vermiş olduğu hamallık iç güdüsüyle çevremde muhatap olduğum herkesin iyi yönlerini yüceltip kötü yönlerini yok etme ve onları eğitme ardından, onlara ev ödevi verme gibi sonlanamaz bir görev aşkına sahibim. bazı kişilerin kıçı gök yüzünde bulutlara değerken(anında indiririm) bazıları toprağa kök salar, güçlenir.
ama benim de ebem ... neyse. anlayacağınız kendimi çok yoruyorum ve emekli olmak istiyorum.
buradan enerji bakanımıza selam ediyor, sakallarının her bir teline öpücük konduruyorum.
pek çoğunun mutsuz ve mutsuzluktan mütevellit, sürekli menfi olmaları. hayat güzel arkadaşlar. bizim görüşlerini paylaşmadığımız pek çok yazar bile bazen çok sempatik olabiliyor. Biraz müspet bakın hayata.
vole vuramıyorum. halbuki öyle muz ortalar geliyor ki. 32 yaşına giricem yakında, afedersin götümle gol atmışlığım var ama vole golüm yok. gel de çekme sigaradan bi fırt.
bazı insanları iyiyse, hoşsa bile hiç sevemiycek olmam. bi insanın yüzüne bakıp ben bunu sevmem, tanışmam da diyip o insanı silmek. çok zorunluysa tanışmak, ancak gördüğüm yerde o insandan kaçmak. ortamın içindeyse söylediklerini dinlememek.
kısacası nefret ediyorum sizden ilk görüşte sevmediğim insanlar.***
