Annem ve babamdır.
Koşullar ne olursa olsun yanımda oldular. Bir kez dahi onlara karşı güvensizlik hissetmedim.
Yaptıkları sayısız fedakarlık karşısında ne derece iyi bir evlat oldum düşünürüm hep. Ahlaksızlığa, yanlış yollara sapmadım çok şükür verdikleri terbiye karşısında ama içim buruktur daha iyi şeyler olabilirdi diye.
annemden daha çok güvendiğim bir ablam var, hani annem bana haber vermeden beni kocaya verir yani, güvenemiyorum ama ablam asla beni hayal kırıklığına uğratmaz en çok güvendiğim insandır o yüzden.
