bildiğin 4 la 4. 100 üzerinden 4. daha üniversitenin ilk yılındayım. zaten dersler sınavlar komple ingilizce, bir bok anlamıyorum. 2 saatlik sınavın yarısında "yazar burada bayrağa sesleniyor" havasında soruları okuyup anlamaya çabalıyorum. ulan çok çalışayım da iyi bir not alayım diye de üç gün çalıştım hayvan çocuğu gibi. bir de ilk vize ya, baştan işi sıkı tutayım ki dönem sonuna doğru rahat edeyim bari diyorum. sınava girdim, 120 dakika boyunca uğraştım yazdım yazdım. formüller kullandım cevaplar buldum. bir hafta geçti sınav açıklandı ve ben gördüm ki, hakikaten fizik konusunda ağır gerizekalı bir insanmışım. ulan aldığın nota mı yanarsın, iki saat mal mal oturduğuna mı yanarsın, yoksa dev gerizekalı gibi yaptığına inanıp dışarda "eke eke meke meke yaptım olm ben eze eze" diye gülmene mi yanarsın? bir de öyle bir aptal muamelesi görüyorum ki etraftan, haddi hesabı yok! ondan sonra sikerler lan böyle işi siz misiniz ilk sınavda dirseğe kadar bana sokan diyip fizik departmanına karşı psikolojik savaş başlattım. savaş dediğim de çıkmış soruları çözüyorum amk başka ne yapcam? elimden ne gelir? gidip bölüm başkanının odasına molotof atıp sonra rektöre gidip "rektör bize yordım etsın!" diye bağırcak mıyım? hassiktir lan derler adama tabi. ben de çalıştım çalışabildiğimce. ve sonunda da intikamımı hafiften gömçürerek aldım. ilk vize 4, ikinci vize 94! öyle bir koymuşum ki çocuğu tabi, yine geldim gaza. dedim ki finalde de koydum mu, ben iyi notu alır geçerim. ulan bi kere de realist ol, bi kere de gaza gelme değil mi? ama yok işte, öküz aynı öküz. yine finalde mallandım ve 34 aldım. sonuç olarak geçtim dersi*, fakat şöyle bir çıkarıma vardım: ben fizik konusunda tam bir maldım!*
