ütünün fişini takmadan ütü yapmaya çalışmam. ne adi gömlek diyorum, ütüle ütüle düzelmiyor. sinirlerim nasıl zıpladı anlatamam. meğer fişi takmamışım. sonra jilet gibi tabi. allam çok sinir bozucu bi durum. aklım nerdeyse artık!
takip ettiğim bir yazarın entrylerini okumak için detay aradan onun nickini girmek, yazdığı ilk entry'i okuyunca aa aynen ben de böyle düşünüyorum demek, aynı fikirde olduğumuz konuları görünce çok çok şaşırmak, 6. entry'de yazar kısmında adımı görmek...
büyük bir süpermarkette kasaya gidene kadar raftan çikolata almak kasada öderim paketinden deyip yemek ve kasaya gelene kadar cepteki paketi unutmak , aaağğ ben haram lokma mı yedim , çaldım mı şimdi bunu diye diye markete geri koşturmak suretiyle derdini anlatmak ve garip bakışlara maruz kalmak ,
elimdeki pet şişeyi girdiğim başka bir mağazada unutmak ve susayana kadar yokluğunu farketmemek ,
cep telefonunu okulun kütüphanesinde unutmak , aksi gibi annenin araması ve telefonu kütüphane görevlisi açınca paniğe kapılması , telefonu 2 gün boyunca aramam ve en sonunda idareden teslim almam
okul çantasını okulda unutmak ,
sınav esnasında çantanın içindeki kalemi bulmak için ne var ne yok masaya dökerkene görevliyle göz göze gelinmesi akabinde bütün rujların teker teker yere düşmesi ,
mağazada annemi kaybetmem ve farketmemem , zavallı kadın ortalığı ayağa kaldırmış ,
ütüyü açık unutmak suretiyle spora gidemeden jet hızıyla eve dönmek .
üzerinde onlarca saat uğraştığım çizim çalışmamaı save yapmadan kapatmak.. başımı pencere arasında sokup pencereyi hızlıca üzerime kapatasım geldi amk.. neyse ki program akıllıymış ki yedek save almış.. nasıl rahatladım bilemezsin..
başıma işler açan kronik halimdir. güneş gözlüğümü kaybettim. bir yerde unuttuğumdan eminim ama nerede ne zaman bilmiyorum. son bir hafta içerisinde olduğu kesin.
