kendi cenazesini düşünen yazarlardır. ardımdan timsah gözyaşı döken bir sürü insanı.. Belki o kadarını bile yapmazlar.. Dramatik bir şey ve çocukça ama gerçekten üzülecek kişiler bir elin parmakları kadardır ancak.. Şu dünyada gerçekten seven kimse kaldı mı? Kaldıysa bile o iyi insanlar hiç bize denk gelmez, geriye kalansa sadece acımasız ve yalancı kişilikler.. Bunlarla yetinmeli ve kabullenmeliyim.. insanlar kötüdür, aldatırlar, kullanırlar ve eninde sonunda yüz üstü bırakırlar.. Bu yüzden ölürsem bir cenazemin olmasını istemiyorum, sadece gömün gitsin işte, bütün o sahteliğe ne gerek var?
