Pasaport işlemleri için emniyete gittim, işlemleri yapan bayan polis "işini aksatmadan" müzik dinliyor, hatta tempo tutuyor yerinde sallanıyordu, sırada bekleyenlerin bir kaçı kendi aralarında yorumlar yapıp yadırgadı bunu. Aaa ne kadar saygısız, bide devletin memuru olacak bu ne laubalilik şeklinde..
Benim gözüme hiç batmadı aksine hoşuma bile gitti, ki gezi eylemlerinden sonra polislere inanılmaz bir antipatim olduğu halde. Onlara lakaytlık gibi görünen şey, bana işini aksatmayan aynı anda da çalışma saatini kendine zevkli hale getiren neşeli bi polisin doğal bir davranışı gibi geldi..
Gülersin kimine sempatik gelir, kimine hafiflik. yakın davranırsın yada yorumunu çok beğendiğin için açık oylama yaparsın altında başka bir şey arar, surat asarsın soğuk meymenetsiz derler. özür dileyene ezik, dilemeyene burnu büyük derler. yardım edene enayi, etmeyene cimri.
bugün anladım ki; sağlıksız bir toplum yaratan hepimizin sağlıksız düşüncesi düz bakış açısı. insanları illa bir kalıba oturtmaya, kendimiz gibi düşünmeye davranmaya o kadar meraklıyız ki, dönüp bakmıyoruz biz neyiz diye. yeniliğe açık değiliz her doğruyu biz biliyoruz. o memur surat assa rahat iş bulmuş bir de surat asıyor derler, alışmış millet çünkü kendisine bir şey sorunca azarlayan devlet memurlarına, doğallık yada kendi olması gariplik yada hafiflik geliyor.
kimin kaç çocuk doğuracağı, nasıl doğuracağı yada nasıl giyineceği artık kişinin özel hayatı değil, bu hayatı kendimiz için değil, o ne der millet nasıl karşılar diyerek hep birlikte yaşar olmuşuz.. bu na sebep olan etiketçi zihniyet umarım gurur duyuyordur.. yazık.
