Bi gün kafalarımız çok güzel, arkadaşlarla bi mağazanın önünde başka bi gruba karşı kavga etmiştik. 1-2 lavuğa vurduktan SOnra yanlışlıkla cansız mankene kafa atmıştım. Mankenin suratı götüne kaçmıştı, böyle ezilip büzülmüştü amk. Ben o hareketi yaptıktan SOnra da herkes kavgayı bırakmıştı zaten.
Sanırım bu olay yüzünden 1 sene de dalga geçtiler benimle.
bilgisayarın başında oturmuş bir şeyler kemiriyordum. sigara içtiğim için cam ardına kadar açıktı. bir ara dışarıdan çatur çutur sesler duyunca bakayım dedim. sokağın solunda, elleri cebinde, kafada kapşon etrafı dikizleyen biri. sonra sesler yine gelmeye başladı. karşı komşumun balkonuna bakınca hırsızı gördüm. o da kapşonlu bir vaziyette balkonun kapısını kanırtıyor. ağzıma ilk gelen laf şöyle oldu;
- hacı abi kolay gelsin. bu saatte seni deli sikti heralde? hepsini geçtim güvenlik kamerası seni canlı yayına aldı haberin olsun.
(suratıma kitlenmiş, elinde tornavida bana bakıyor. gözcü olan o saniye yok oldu zaten.)
- aynen böyle dur kardeşim. polise derdini anlatırsın birazdan.
+ abi polisten kaçarım ama senin şu kamera sıkıntı oldu ya.
- yapacak bir şey yok. itlik yapmayacaktın.
+ abi bokunu yiyim görüntüleri sil. hassiktir yaa sıçtık amk.
( o sıra hala balkonda embesil.)
- la bi siktir git.
+ senin amına koyim abi..
adam bu lafı söyledi ve atlayıp kaçtı. trajikomik dedikleri bu olsa gerek. son lafıyla beni yarmış hırsızdır kendisi.
kamera açıları komşunun balkonunu çekmiyordu ama gelişlerini en azından kaydetmiş bulundum. bunlarda görselleri;
bir gün çalıştığım şantiyede işçilerden bir tanesi büyük abdest almış ve yanında bulunan taş yünü ( dokunduğunuz zaman bile kaşındırabilir) ile temizlik yapmış. şiddetli kaşıntı ve yanmanın bir arada nüksettiği bu durumda işçiyi vantilatörün karşısında donunu indirip domalmış durumda buldum. ne yapıyorsun sen hayırdır diye sorduğumda cevap şu oldu:
Rüyada arkadaşın hoca tarafından kaldırılarak yanına gelince hocanın arkadaşın kafasını kesmesi ve sonra bunu arkadaşa anlattıktan sonraki ilk ders hocanın arkadaşı kaldırması ve o an gerçekleşen bakışma..
Saçlarım toplu intihara başlamıştı. Yatağıma 400 saç teli bırakmadan uyanmıyodum. Ve artık kafamdaki saçları sayabiliyodum. Kısacası kelleşme startı.
***
Aktardıkları genlerden ötürü babama, dayımlara saygı sunduktan sonra araştırmalara vurdum kendimi. Önceden görüp, gülme-küfür karışımı kapattığım kellik reklamlarını havada tıklar oldum. Ancak ektirme ücretleri gözümden kanlı yaş getirince ucuz numaralara sarıldım. Bunlardan en sevdiğim liste başım topik oldu. Topik. Yalancıktan saç dibi olarak gözüken toz. Hem ucuz, hem de kafanda ışıklı mikroskopla araştırma yapılmıycaksa asla çakılmıyo. Baban gorilmiş gibi saçlı görünüyosun.
***
Bi gün buluşma günüm. Sosyal medyadan medyaladığım kızla. ilk kez canlı iletişime geçicez. Beni tabi Brad Pitt biliyo bu. Oysa topiğim olmadan, yanan bir evden fırlamış gibiyim. Buluşma akşama Allah’tan. Ben üstüme ütü çektim, ağzımı yüzümü düzelttim, en son saçları diriltçem. Elime kutsal topik kutusunu aldım, kafama döküyorum, yok! Gelmiyo bi şey! Ünlem ünlem ünlem! Topik kalmamış. Voink oldum tabi. Kızın karşısına böyle yolunmuş saçlı çıkamam. Ben cinlendim. Napsam napsam döngüsüne girdim. Topiği aldığım berber kapalı bu saatte. Başka da bir yerde olmayan bi ürün. Berberi evinden almaya karar verdim. Bingo. Çaldırdım telini açtı. Yalvarma tonuyla topik topik dedim.
"Abi ben Bodrum'dayım ne topiği. Bak şimdi, evde çörek otu var mı? Aynı işlemi yapıyo. 2 liralık bi şey..." dedi.
Şerefsiz aynı işlemse benden niye 40 TL 40 TL götürdün. Neyse haberi alınca mutfağı havaya kaldırdım ben. Dolapları menteşelerini sökercesine açtım nasıl ama... Bi sn. Çörek otu ne ki? Bende ne arar? Bu evde bi tane bile çörek yapılmadı ki 8 yıldır? Hayde. Derken dolapları kesiyorum. Kafamda binlerce ampul yandı! Ona benzer bi şeyler çarptı gözüme. 2. göz, baharatlar kısmı, saat 3 yönü. Sanırım karabiber oluyo bu! Ov. Tam saçımın kontrastı bi karabiber! Valla topikten daha iyi bi şey keşfettim.
Biraz kokuyo ama olcak o. Aldım karayı döktüm ölü bölgelere, döktüm ölü bölgelere. Boşlukları doldurunuz yaptım. Sonunda normal insana dönüp evden çıkmayı başardım.
***
Kız geldi. Sözleştiğimiz kafedeyiz. Ahşaplı ahşaplı bir mekan. Zaten biraz ahşap eskitmeyi bilen her yer şık kafe oluyo anasını. ilginç olmaya çalışarak ilk 10 dakkayı atlattık. Giriş gelişme yapıldı. Kız konuşkan çıktı hayatını özet geçiyo. Derken benim gözler alarm vermeye başladı. Voink voink diye yanıyo! Masaya pıt, pıt diye iki tane gözyaşım düştü mü! Karabiber etkisi bu! Kız dedi “Niye ağlıyosunn?”
Dehşeti çıktı! Bi şey bulamadım ilk. Karabiber döktüm kafaya kızım diyemedim. Iıııııııı.
“Annem ben doğmadan 4 yıl önce ölmüş” dedim.
“Çok duygusalım kusura bakma.”
Saldım sonra gözyaşlarımı, yanına da sümük saldım ağlıyorum. Kız durdu durdu, “E annen 4 yıl önce ölse sen doğamazsın ki” dedi. Error. Yalanı hiç beceremediğimi anlayıp düzeltme çektim:
“Ay pardon 4 ay önce…”
“E 4 ay önce öldüyse seni nasıl doğurdu?”
Yine olmadı lan. Hüngür hüngür ağlarken birden durup sinirlendim:
“Kızım öldü işte öldüğğğhhh” dedim. Bağırmak her zaman haklı yapıyo insanı. Bu sarıldı bana özür diledi filan kedi gibi. Dizilerde gördüğü teselli hareketlerini yapmaya çalışıyo. Biraz daha düşünüp emin olunca “4 yıl sonra ölmüş” diyerek kapadım konuyu. Ama gözlerimi durduramıyorum.
Sanırım karabiberli elimi gözüme sürmüşüm ben. Telefonuma baktım gözler şeytan gözü!
Neyse “işte böyle biraz erken olgunlaştık” dedim final olarak. Sarıldı kocaman. Sahiplenme sarılması. Tamamdır. 1 ay sonra açıklarım saçlarımın beni terk ettiğini. O zaman kaldırır. Her şey yoluna girer…
***
Derken bi kaç tane hapşurdum. Ardından seriye bağladım! Kız nolduğunu şaşırdı. Ben de. Yine karabiber! Kız coşa geldi, “Beyefendi bakar mısınız, biraz üşüdük battaniyeniz var mı” dedi. Garsona. Yuhsun. Battaniye mi denir onlara. Bu arada ben susmadan hapşuruyorum, devam. Kapatmaktan ellerimden tükürük akıyo.
“Sen üşüdün. Bünyen zayıf galiba” dedi. Hava da denizlik. Üşümeyle alakam yok. Neyse garson geldi. Sırtıma kapkalın sey verdiler. Kız sussun diye ses çıkaramadım. Millet bana kilitlendi kafede. TT bile olmuş olabilirim. Saniyede ter boşalttım zaten. Kıpkırmızı oldum ışık çıkarıyorum. Ama hala hapşu, hapşu gidiyorum. Kız dellendi.
“Garson bey! Şu mini ufoyu da açabilir miyiz acaba?” yaptı. Babanneni! Yok yok dedim anlatamadım. Kaynatıcak beni. Garson deli heralde dedi yaktı ufoyu. Resmen temmuz gecesinde kafamda ufo yaktılar.
Neyse sabır çekiyorum, bitsin şu çile de kalkayım dedim. Hesabı istedim, bekleme. Bi baktım benimki yüzünü bana dikmiş tip tip. Kaşları falan bi değişik bakıyo. Yakınlaştı, yakınlaştı… Noluyo pardon? “Kafan kanıyooo!”diye bağırdı! Vat? Nasıl ki? Allaam yüzümü bi elledim acı gerçek: Karabiberlerim akıyo! Kız fotoğrafımı çekti gösterdi bana: Alnımdan yol yol karabiberler sızmış. Bu ortalığı kopardı. Napsam beyin kanaması numarası mı yapsam? Beyin dıştan mı kanar öküz. Kız durduğu yerde zıplıyo.
Ufo kafa derimi mi yakmış olsa? Kafamın pigmentleri mi yanmış olsa? Kendimden çıktım. Ov yov. Yaklaştı iyice bu, inceliyo. Parmağıyla yüzümdeki karabiberlere bandı. Aldı. Burnuna götürüp kokladı. “Bu karabiber değil mi ya” dedi. Hass. Kafamı eğdi. Tabi saçlar boşluk boşluk. Gördü.
“Bu ne ya. Noldu kafana” dedi, iğrenç bir şeye bakıyo gibi yaptı yüzünü. O sırada benim berber arıyo. Açtım. “Abi ben sana çörek otu dedim ya, o şakaydı he, sakın yapma öle bişey” dedi.
“Yok yok. Yapmadım, yoktu zaten. Karabiber döktüm ben, bi şey olur mu???” dedim. Dıt, dıt, dıt.
Kafamı kaldırdığımda ortada kimsecikler yoktu.
Bugün ara sokaktan giderken oyun oynayan cocuklardan birinin sekerek ve bi yandan heceliyerek Mas-tür-bas-yon diye bağırması. Önce güldüm sonra da düşündüm lan bu yaşta nerden duyduysa diye.
19 Mayıs törenlerinde final kısmında yüksek bir kule yapılır. En üstteki kişi türk bayrağı açar ve tören sonlanır.
işte ben uzun boylu ve zayıf olduğumdan bayrağı açma işini bana verdiler. Tabii prestijli bir olay, koca stat dolu.
Buraya kadar herşey güzel. O gün hava da rüzgarlı. Kulenin tepesine çıkınca dengede durmakta zorlanıyorum. Alttaki çocuklara düzgün tutun, galiba düşücem diyorum inanmıyor pezevenkler. Rüzgarın etkisiyle ben kuleden direkt japon pilot edasıyla yere çakıldım. Aklıma geldikçe gülerim.
Bugün dinlenme odasında oturuyorum. Düğmeli kot pantolonum var yırtık gibi bir şey var. Lan dedim bu ne. işaret parmağımla düğmeleri kontrol edeyim falan derken baktım ki işaret parmağım iki düğme arasına giriyor. Ehehuheh parmağı buradan sokar asılırım falan diye kendi kendime gülüyorum. Tam o sırada kapı açıldı Parmak pantolondan içeri girmiş halde. Bir anlık refleksle parmağı çekince parmak çıkmadı tabi çıtırt diye bir ses geldi. Sonrası bir acı bir acı. incittim galiba. Parmak hala içerde leyla hanım içerde bana bakıyor. Parmak kaldı çekemiyorum acıdan. Bağıramadım da zaten. Leyla hanım ayıp ama artık çekin elinizi dedi. Lan çekemiyorum ki. Özür dilerim yanlış anladınız dedim acıya acıya çektim parmağı yerinden. Hala ağrıyor amk. Mına kodumun pantolonu.
öğlen 12 de kapının çalması ve gelen kişin bölümden doçent bir hocam olması ve onun da salonda baygın halde yatan bölümden arkadaşı görüp;
ölmüş mü lan bu demesi.
2 saat önce oldu. evet.
bir keresinde tramvaydayım, neyse böyle metal dinliyom son ses kulaklıkla, etrafta bir dolu güzel hatun, bakışıyoruz falan uzun saçlarıma bakıyolar falan, ben de ara da kafa mı sallıyorum saçlar savruluyor falan, sonra playlist de bir şarkı çıktı mezdeke (bkz: ya el yelil) lan ses yüksek tabi rezil oldum sonra. kendimi kadınlar gününde falan hissettim, altın günü yapıyomuşuz gibi. ibnenin teki mp3 me komiklik olsun diye öyle yapmış. neyse komikti ama, ilk durakta indim tabi.
yıllar önce bir arkadaşla liseye gidiyoruz bir bahar sabahı. arkadaş birden sokakta durdu "oha" dedi. ne oldu deyince "ileri bir baksana" dedi. ileri bakınca manzara gerçekten ohalıktı. bir kedi öteki kediyle çiftleşiyor, yakın çevresine çember kurmuş 5-6 kedi de onları pür dikkat izliyordu. iki kedinin çiftleşmesini anlarım da diğerlerinin de bu olayı canlı canlı izlemesi çok komiğimize gitmişti. sıralarını mı bekliyorlar, mart ayı bunların kafalarına vurmuş diye geyik yapmıştık habire.
otobüste yaşlı bir amcayla oturuyordum... ingilizceci olduğumdan zaman gazetesinin ingilizce ekini okuyorum. * herif beni turist sandı. dil de biliyor pezevenk. where are you from falan yardırıyor.
sol tarafta oturan kadinin elinde bebrk arabasi var. sag tarafta, onun karsisinda onde hatun, arkada adam demirlere tutunuyor. arabadaki velet cok ufak degil, ayaga kalkiyor oturuyor garip hareketler yapiyor falan.
yine velet dikildi ayaga, el kol birseyler yapiyor. tam o sirada arabanin hemen yanida olan etekli hatunun kicina 2 eliyle tutunur gibi yapti duserken. sonra arabaya dustu namaz pozisyonunda.
hatunun geri donupta naaaapiyosuuun sapiiiiik diye bir tokat atisi var adama, sesine dondu herkes. zavallim mala dondu, ik mik gik falan demeye calisiyor da, millet galeyana geldi ne derdini anlatmasi. adam linc edilecek nerdeyse. allahtan hatunun oturdugu yerdeki eleman durun durun diye araya girip veledin yaptigini anlatti.
bizim magdur adam resmen camasir makinasinda yikanmis gibi, surat falan gitti herifin. hatun binbir ozur, kusra bakmayin cart curt. adamin yerinde olmak istemezdim sozluk.
lisedeyken bir gün konferans salonuna gitmiştik.milleti zorla doldurmuşlar 300-500 kişi oturmuş programın başlmasını bekliyor.sahneyi hazırlıyorlar falan.ben de salonun öbür tarafına geçeyim dedim tek açık yol da sahnenin önüydü ben de hızlıca sahnenin önünden geçeyim dedim.sahneye çok fazla ışık tutmuşlar tüm spotları gözüme yiyince kör gibi oldum kafamı öne eğdim dedim biran evvel geçeyim sahne fobisi de var millet direk görüyo o sırada aceleyle koşar adım yürürken karşımdan gelen bir kıza kafa attım.ben göremiyorum da sen de mi göremiyosunuz hanımefendi?neyse kız yere düştü ben de yerin dibine girdim zaten.arkadaşlarım güldü heralde komikti ama o an çok utanmıştım.bu da böyle bir anım.bi daha da sahnenin önünden geçeni öpsünler!
Bundan bi kaç yıl öncesi taa eskilerden bi komşuyla karşılaştık yolda. nasıl tanıdıysa adam aa mahmut dedi. ben çıkaramadım başta tabi aaaa ? diyebildim. hasan ben hasan eski komşunuz demesiyle aklıma geldi. küçük bi hoşbeşten sonra şöyle bi muhabbet geçti aramızda
-senin bi de abin vardı de mi?
+evet abi vardı
-o nabıyo?
+naapsın işte öyle takılıyo okul ev ev okul
-abin senden büyük müydü?
hayır bi de ciddi ciddi cevap bekliyodu adam soruya. vermedim tabi. otobüsü kaçırıcam diye koşarak uzaklaştım.
