Bir ramazanda, hemen hemen her gün kendiliginden oluyordu. ruhum bedenden ayriliyor ve ben kendimi izliyordum. o aralar bunun ne oldugunu dahi bilmiyordum. korkuyordum da acikcasi, hep bahsi gecen ölünce ruh cikar bedeni izler meseleleri falan. bunun astral seyahat oldugundan bihaberdim yani.
neyse girdim internetten arastirdim. Astral seyahat diye bir seymis. bazen deniyorum, denemeler yapiyorum. cok basarili oldugum söylenemez ama en son denemem de tavana kadar ciktim ruhumla.
not: asiri rahatlatici bir seyahat. o an dünyanin en güzel mutlulugunu ve rahaligini hissediyorsunuz. cikip gezilebiliyormus falan ama ben daha o raddeye gelemedim.
bugüne kadar becerememiş biri olarak, olur da bilgisayar başında uyuyakalırsam başarabilirim diye düşünüyorum. hiç olmadı sanal seyahat yaparız google earth ile.
yaklaşık 6 yıl önce çalıştığım tv ye gelen uzman kişiden mevzuyu dinleyince gaza gelip deneme kararı aldırmıştır.
uzun konsantre sonucu başarıya ulaşılamayıp, olmuyo amk. ne yapalım deyip, uyuma niyetiyle sağ yanıma yattıktan kısa süre sonra, bi anda kendime 50-60 cm yukarıdan baktığımla annanı s..m deyip hızımla kafamı duvara çarpmama, akabinde lan ya giderde getiremezsem korkusyla sabahı ettiren deneme. evlerden ırak,başağrısıda bonusu olmuştu.
