herkesin bir sorunu var ki buradalar, aynı yerdeler. sıra bana geliyor, anlatmaya çalışıyorum. böyle yaptım, şöyle ettim, işte böyle mutsuzdum, sonra böyle oldu diye... ve az önce birbirinden kötü ve beter şeyler anlatanlar başkalarıymış gibi gruptakilerden sesler yükseliyor ''bu ne kendini bilmezlik!'' ''her şeyin varmış, bir de bunları mı yaptın!'' ''cık cık cık, nankör!''.... düşünüyorum da dürüst olup içini başkalarına açmak ne kadar anlamsız, kendilerine bakmayı unutup seni karalayacaklar, lekeli görecekler. senin yaptıklarını ne kadar doğal anlattığının hiçbir önemi kalmıyor. üstüne basa basa, nedne böyle davrandığını açıklamış olman da seni kurtarmaz. insanın gözü, çoğunlukla aksini iddia etmelerine rağmen maddiyattadır. ve unutma, daima aldatan ve gidenler suçludur, daima geride kalan masumdur.
bir boka yaramayan arkadaşım var diyorum. O kadar siliğimki bu kişi benim diyecek ve okları kendime çevirecek cesaretim yok.
sadece hayal kuruyorum iğneden bile korkarım ben.
Aslında ben artık onu düşünmek istemiyorum. Kendimi işe veriyorum ama bir bakıyorum ki yine onu düşünüyorum. Neden be sözlük? Hani demiştim ya ben sadece sandım şimdi yine caydım. Ben bu hissi dibine kadar duyuyorum. Bunalıyorum, nefesim daralıyor çivit mavim!!!
"Bence yaşam çok kısa. Günlerimizi kin gütmekle, bize yapılan kötülüklerin çetelesini tutmakla geçirirsek çok yazık! Bu dünyada hepimizin, her birimizin bir sürü kusuru olduğu su götürmez. Ama, bir gün gelecek,...
https://galeri.uludagsozluk.com/r/2346720/+
bugünlerde sıkıcı ve huzursuz günler yaşıyorum. aslında hepimiz aynı durumdayız ama bir türlü çıkış yolunu bulamıyoruz gibi.. çıkışı bulan not atsın, artık harekete geçmek gerekiyor.
