2007 yılının ocak ayında aldığım sevdiceğin elinden örülmüş atkı, ilk defa sevdiğim biri elleriyle bir şey ördüydü benim için, şimdi dünyaları da alsam hiç bir şey o hediyenin yerini tutmuyor.
bir mektup almıştım. ilk mektubuydu üstelik. Sonra aramıza birisi girdi. Mektup bende acı bir hatıra olarak kaldı, her kelimesi yaşanmışlıklarla dolu bu mektupta kaybolan 3 yılım, 3 gençlik yılı, duygularımız ve sevgimiz vardı. beraber gülmüşlüklerimiz, hüzünlenmişliklerimiz vardı. Ve o ayrılığın ardından anka kuşu gibi doğmuş bir adam vardı. E mail ne kadar popüler olsa da mektup maneviyatla alır...
Ablamın yılbaşında aldığı karanlıkta parlayan tavana yapıştırılan kar taneleri. Çok anlamlıydı çünkü biz küçükken aynı odada yatıyorduk ve tavana onlardan yapıştırmıştık. Ona buradan da teşekkür ediyorum. Saygılar.
Şehir dışından gelmişti. Zor günler geçiriyordum. Adeta minik bir kutu icerisinde kocaman mutluluklar göndermişti bana. Bazi seyler unutulmuyor, iyi insan o kadar az ki.
ben sevdiceğime evlenme teklif ettiğimde bir adet kuranı kerim ve bir adet de türk bayrağı vermiştim. bahsi geçen kuranı kerim benim kuranı okumayı 8 yaşında tam olarak öğrendiğimde hocamın hediye ettiği kurandı. bu arada yaş 19 falandı.
sonraden ek: başlık alınan hediyeydi ancak ben verilieni yazdım. en anlamlı hediyem de evlendikten sonra bir bayram ziyareti için köye baba ocağına gittiğimizde sabah uyanınca eşimin gebelik testi yapması ve sonucunun pozitif çıktığını bana söylemesi. biz şüpheleniyorduk ama eşim test yaptırmayı o zamana bırakmış. anlamlı olur diye düşünmüş. o evde yuva olduk orada çocuğumun dünyaya geleceğini öğrendik.
Eski sevgilimden rica etmiştim, önce '' yuh sapık mısın yaa ' klişe sözlerle kezbanlaştı daha sonrasında ise onu hatırlatacak, koklayabileceğim bir şey olduğunu anlatınca önümde altından çıkarıp verdi.
Ayrıldık, Hala saklarım, koklarım bazen, bazen de ortasını dillerim. Duygusal biriyimdir ne yapim.
tabii ki kitaptır.
hepsini severim ve büyük ilgi duyorum. sağ olsunlar artık arkadaşlarım da bunun farkına varmışlar on sayfa olsun benim olsun. önemli olan dışı değil hikâyesi...
