yemin ederim yaşama bağlayan tek şeyim şahdamarım. onun dışında hayata bağlayan hiçbir şey ve hiç kimse yok. yâ sabır çekerek devam ediyorum resmen hayatıma.
bir şey olmak benim için anlamını yitirdi artık halbuki o bir güne kadar her şey yolunda gidiyodu. toplumun beni eğlendirmek heyecanlandırmak ve zafer duygusunu kendi elleriyle bana tattırmak için önüme çıkardığı engelleri birbir aştım. aşılan her engel kısa süreli bir mutluluk duygusunu bir sonraki engelin heyecanına devrediyo insanda. okulları bitiriyorsun işlere giriyosun.Bunlar artık bana anlamsız geliyor hayatımı somut paye övgü ve maddi karşılıklar için feda ettiğimi anladım kapasitesiz, çapsız, zeka yoksunu kifayetsiz muhteris insanların arasında biri olmak ve elimden hiçbir şey gelmemesi zoruma gidiyor artık.
Sorumluluklardır ilk sırada...yoksa sikmişim anasını.
Kendim için hayal kurmamam gerektiğini bir kez daha anladım misal.
Böyle tokat gibi çarpıyor yüze ifadesi tavrına sokayım bitanesi dedim yine içteen içe.
Unutmadan,
Daha mutlu olmak için değil daha az acı çekmek için yaşamak gerek ... Çünkü buddha amcam da demiş:
Hayat acıdan ibarettir.
Sadece Hayaller olmamalı insanı hayata bağlayan şey, bir planın olmalı. Asla bir insan, eşya olmasın hayata bağlayan sizi. insanlar ölür, eşyalar yok olur.
insanlara güvenmeyin kendinize güvenin, insanlara inanmayın kendinize inanın.
