Metroda öpüşmenin ülke gündemine oturması, haberlerde konu başlığı haline gelmesi, ama reyhanlı olayının anında unutulması ve medyanın susturulması. Öpüşmek gibi doğal birşey ahlaksızlık sayılıyorken, vatandaşlarımızın ölümü göz ardı ediliyor, çok normal birşeymiş gibi. Yazıklar olsun insan hayatını hiçe sayanlara.
beyin ölümü gerçekleşmiş ya da bilinci kapalı olduğu bilinen ünlüleri ziyaret eden, hastane önünde çıkıp çıkıp kameralara konuşan, ziyaret ettik tırı vırı cümleleri kuran zavallı insanlar. yahu siz o adamın sağlığında, hastaneye ilk yattığında nerdeydiniz? neden morale ihtiyacı varken hastane kapıları aşındırmadınız, bilinci yerindeyken destek olmadınız da şimdi ordasınız. tatlı su dostları sizi. bunun bir başka modeli de ceketinin önünü ilikleyip saygıyla anıyoruz diyen beyaz'dan başkası değildir.
başka bir şehirden gelmişsindir 2-3 gün geçmiş birini görmüşsündür. gördüğün kişi sen geldin mi der ya senin de cevap verme zorunluluğun vardır berbat bir an. yok gelmedim demek gerekir..
otobüste yaşlı teyzelerin dedelerin oturan gençlerin başında bitivermesi.
banka çalışanlarının 5 dk.lık işi 2 saatte halledememesi. ( malesef genelleme yapmak zorundayım ).
vergi daireleri çalışanlarının millet beklerken onların kapıda çay sigara içmesine acayip sinirleniyorum sözlük.
Attığım mesajın geç gelmesi , wc deyken rahatsız edilmem , sakin sakin otururken bulaşılması , yapacağı halde yapmakta inat etmek , ileri geri konuşmak , Birşey bilmediği halde hala kendi fikrini debeninen kişi veya şahıslar .
Mesajlarıma geç cevap gelmesi, tuvalette,yemekhanede, bankada, cartta curtta sıra beklemek, eve geldiğimde yemeğin hazır olmaması, odamı birinin düzeltmeye calışıyorum diyerek dağıtması, kararlaştırıp sonra vazgeçilmiş organizasyonlar, en sevdiğim bardağı başkasının kullanması, ağlarken insanların mal mal başıma gelip ne oldu demesi vs. vs.
egoları bulutlarda gezen ama kendisinin ne kadar aşağılarda olduğunu fark edemeyen insan halleri. küçük dağları ben yarattım havaları, ben yaparım ben ederim, diğerleri umurumda değil ben ne istersem o olur pozları. bırakalım bu ayakları!
tevazu aslanın midesine inmiş. maskelerse post-modern hayatın en büyük kurtarıcıları.. fesat düşünceler güler yüz perdeleriyle örtülür. inandırır seni. yanına yaklaşmadan perdenin arkasını göremezsin. görünce de perdelere karşı temkinle yaklaşılır. "arkadaş kazığı" şeklinde görünümleri de mevcuttur bu hallerin.
"ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol arkadaş!" nokta.
sabahları uyandırılırken hadi öpücük istemiyorum ama en azından kapı pervazına ya da herhangi bir nesneyi bir diğerine mütemadiyen vurularak çıkartılan seslerin beynimde yapmış olduğu hasardan mütevellid karşı tarafı zikerek öldürmeye teşebbüsle sonuçlanacak bir hallerdir ki, suç aletini de sittin sene bulamazlar. *
Kucuk prensi 'gercekten' okumadan, anlamadan, neler anlattgini kavrayamadan onunla ilgili yazilar resimler paylasan, "ay ben kucuk prense bayiliriiim" diyen mallar ordusunun hareketleri.
mail adresime gelen maillerin üzerine tıkladığımda sinir bozucu şekilde açılmaması... üstelik yaz okulu kaydı için bankanın gönderdiği dekontun çıktısını dekanlığa vermem gerektiği bir esnada oldukça sinir bozucu oldu... şaka bir yana ne yapmam lazım açılmıyor pezevenk.
insanların bilmeden etmeden konuşmasıdır kardeşim. ne ulan bu bilmiyorsan yorum yapma değil mi? boş boş konuşarak milletin kafasını bulandıranları sikesim geliyor sözlük. kurtar beni bu götlerden.
ankara'da sırf bedava olduğu için 2 durak öteye bile otobüsle giden senden benden sağlam yaşlılar.birde otobüs doluysa ayaktak kişilerin yarısı dışarı çıkmak zorunda kalır.
Bir insanın doğru olmadığını bildiği halde, iddia ettiği şeyden çekinmemesi. Siz ısrar ettikçe sizi aşağılayan küfürler etmekten çekinmeyen, yenilgiyi asla kabullenmek istemeyen ve baktı köşeye sıkıştı "benim kendime göre nedenlerim var" diyen insancıklara sinir olurum. Bunların hayat felsefeleri "Yenilgiyi kabul etmezseniz kaybetmiş sayılmazsınız" özdeyişi üzerine kuruludur. Ayrıca bu insanlar kaybettiklerini kabullendikleri an sizi farklı bir kategoride yarışmaya çağırırmış gibi, "Baskete gel de yeneyim seni" gibi anlamsız, konuyla kel alaka olan bir cümle kurup kendilerini üste atmaya çalışırlar.
2. olarak sorulan soruya ısrarla cevap vermek istemeyen insanlara sinirim. Sizin cevabı kerpetenle çekip alabilmeniz için soruyu 3-4 defa sormanız gerekir ki yine cevap alamayabilirsiniz. Bu tür insanlar toplu konuşmanın olduğu yerlerde sorunuzu duymamış havasına bürünerek veya lafınızı bölüp sırtınızı size dönüp başkasıyla sohbete dalma havasına girmiş olmak için sizi geçiştirirler. Nasıl ki el sıkışmak için karşınızdakine elinizi uzattığınızda eliniz boş kaldıysa mesela, bu da ona benzer bir duygudur. içinizdeki öfkeyi serbest bırakır adeta. Bu tür insanlara gerektiği kadar değer verilmelidir.
3.sü bir arkadaşınızın şaka yaparken sizi veya başka birini rencide ederek topluluğa kendini belli etmek için, popüler görünmek için sizi kullanarak kendi şaka malzemesini arkadaş grubuna satmasıdır. Bunlar öyledir ki baktı güldürdü insancıkların bir çoğunu, kim üzülmüş, kim kırılmış hiç umursamadan ısrarla rotasını değiştirmeden yelken açan insanlardır. Sıkıyorsa herkesi güldürecek bir espri yap da hepimiz gülelim.
Poposu tavana vuran insanlara ayrı bir gıcığım. Bunlar saygı kelimesinin ne demek olduğunu anlamazlar. Herkese bir tepeden bakarlar, artık kıskanmak için bir bahanelerinin kalmadığını düşünürler. Siz ona değer verirsiniz ve o sizi ...sına bile takmaz. Senin bisiklet pompasıyla şişirdiğin poponda hiç gözüm yok açıkçası.
Her cümlesinin sonuna küfür eklemeden rahat duramayanlar da var. Toplum içinde kabul görmedikleri gibi pek de iticidirler. Nitelikli konuşmasını tatlı dilli olmasını bilmezler. Hayatında bir iki kez kavga etmişlerdir mutlaka ve çarpışmayı kazanınca kanındaki özgüven patlama yapmıştır. Artık herkesi küfürle korkutabileceği sanrısına kapılır bu tarz insanlar. Kendilerini kabadayı zannederler.
Hoşlandığınız kızla tatlı tatlı sohbet ederken arkadaş grubunuzdan biri muhabbetinize katılmak istemiş olmak için muhabbetin içine eden insanlara da sinirim. Her şey yolunda derken, yemeğinizin üzerine biber dökerler.
Ve geldik en uyuz olduğum durumlardan birine, Bir arkadaşınızla buluşmuşsunuzdur veya toplu bir ortamdasınızdır. Bazı insanlar vardır kendisine soru sorulmadan konuşmazlar. Yüzüne baktığınız zaman gülümserler ama onun dışında hayat belirtisi alamazsınız. Muhabbet açayım sıkılmasın dahil olsun muhabbete dersiniz merak ettiğiniz konular hakkında sorular sorarsınız sadece cevap verir ondan sonra sus pus oturmasına devam eder. Yahu kardeşim bu katil psikolisi nereden geliyor? Sanki masadaki herkes sorgucu kendisi de "benim hakkımda ne kadar az bilirlerse o kadar iyidir" diye düşünüp konuşmama kararı almıştır. Kendini arkadaşlarından gizleyip gizemli görünmeye çalışırlar.
Bu tip insanların bu tarz tavırlarına hakkatten uyuzum. Ama aynı zamanda kendilerini çok gülünç buluyorum. Sahi biz bu insanlar olmasa ne yapardık diye de düşünüyorum.
