insana huzur veren seslerden biridir bence. ufakken şehir merkezinde de duyardım kuşların sesini özellikle sabah erken saatlerde. Şimdi duyamıyorum da göremiyorum da kuşları. Fırsat buldukça dağa ormana gider hayvanları duymaya, görmeye çalışırım. Kuşlar da ormanlarda varlar aslında, sadece insanlar nerede bulacağını bilmiyor. Ötücü kuşları sesinden tanıyabilirseniz hemen yerini bulabilirsiniz. Bıyıklı baştankara, tepeli toygar, ispinoz falan var bizim buralarda. Onları görmek çok değerli bir şey bulmak gibi hissettiriyor.
Uyumak. ölüm gibi bir şey işte ne bir kaygın ne bir telaşın oluyor, kafan çok rahat. Aceleyle veya kötü bi şekilde uyanmadıysam o his bir miktarcık daha devam ediyor…
Sıcak havada soğuk su ile duş alıp ardından geceleyin balkonda kahve içmek, babaannemin bahçesindeki divana uzanıp cırcır böceklerini dinlemek olabilir hiç şüphesiz..
Okul, iş vs derken evden uzaktayım yıllardır. Birçoğumuz öyleyiz aslında. Bazen sorguluyorum sevdiklerimden bu kadar uzakta olmak mantıklı mı diye, sonra başarılı olmanın bazen gurbetten, fedakarlıktan, emekten, meydan okumaktan geçtiğini düşünüp devam ediyorum kendi mücadeleme.
Edit: 2 üstteki yazar olmuş, araya sayın mizahtananlayanhatun nickli yazar girmiş.
