sözlük yazarlarından şiirler

Kuru toprak altında uyuyorum sessizce
Dışarda soğuk yağmurun altında
Donuyorum.
Ört üstümü anne.
Gel yanıma yine seni seviyorum de...

Kimse kusursuz değil
Görmezden gel ayıbı
Erdoğan için eğil
Ümmetin yok kayıbı

Allahsın yüce Erdoğan
Üşürsek yanan ateşimiz
Halkın iradesiyle doğan
Hiç Sönmeyen güneşimiz

Adını ne zaman duysak ağlarız
Aşkın tarifi sorulmaz
Ümmetin yükünü sırtına bağlarız
Çünkü Allah yorulmaz

Her sözün bir ayet
Oyumuzu basarız
Yolundan dönersek şayet
Kendimizi asarız

Şiirler döktüm yoluna
Bunlar aşkından reis
Üşürsek sar ümmeti koluna
Umarız yoktur beis.

Recep Tayyip Erdoğan benim Allahımdır!

Prangalar takıyorlar ruhumun özgür kuşlarına..
Şiirim, zihnimdeki katil düşlere emanet.
Kim aldırış ediyor o can alıcı vuruşlarına
Neden sayılmıyor yasalarda kalp kırmak, cinayet?

Ve bir şair elbet kırk adam öldürmüştür düşünde..
Kaç cehennem olmuştur kelimelerinde yarattığı cennet?
Kimse bir hüzün sezemez onun kırık gülüşünde.
içinde varlığını sürdürür ölene dek cinnet.

Derinleşen gözlerinde bir yara vardır kanayan,
Gel gör ki kimseye etmez bundan şikayet.
Bilir kime anlatsa çıkmayacak onu anlayan;
Dökülür dudaklarından ya küfür ya da bir ayet.

Dibine vardığında anlar yuttuğu zehrin tesirini;
Dumanlı bir hece gibi düşer sayfalarına meret.
Ölüme gülümseyerek okur şair, eserini.
Sükuta tapan sarhoşluk, upuzun bir acziyet..

Hastalıklı notalar bulaşır akrebin sesine.
Kanlı kabuslar eder bu kez beyninde ikamet.
Zaman cellat kesilir şairin nefesine;
O an kopar içinde o meçhul kıyamet.

Haykırarak değil, susarak anlatılıyor oysa
Bir damla kan ve gözyaşındaki kehanet.
Ve şair bir dizeye ömrünü de koysa
Ona kan kusarak verecekleri tek şey; ihanet..

ambele oldu kafam duramıyorum
iki fırt çekmeden kafayı bulamıyorum
yerde koşturan şeyler minik cüce mi?
kafam bi dünya yine halusinasyon görüyorum.

işte tüm kötü maziyi yok edecek o an geldi,
kangren olmuş damardan yeniden kan geldi.
yıllarca bin perişan başımızı eğmiş iken,
şansız kalmış yurdumuza yeniden şan geldi!

-Kâfî.

Sen şimdi,
Tükenmiş kalemlerin yazdığı
Bir kağıtsın.
alelâde,
Paçavra...

C.p. 11.11.17 ist.

vardığın noktanın bitiş çizgisi olduğunu sanarken
en başa döndüğünü fark edip hayıflanırsan
rüyada olduğunu hatırla ve uyanmaya çalışmak yerine
aklını bırak o misal aleminde.

Sende bir cevherden ki Gül yüzün narindir.
Cemalindir! yoksunam lütfuna geldim

semaatsiz/

verebilmek isterdim sana kendimden bir parça
eziyet ediyorsam dizelerimle söyle bana
ruhun bana değilse bile elbet aittir başkasına
arın gururundan koş aşkın kollarına.

Bir kereye mahsus yaşanan her an
kendi hayatını bir daha düzeltilemeyecek biçimde
içinde barındırır.
Bana kanatlarımı bıraktırdılar.
Bana ihaneti öğrettiler.
Başka haber yok.

ne soğuk, ne de sıcakken hava,
biraz seni andırırken doğrusu,
gözlerimi kapar, ellerim cebimde yürürüm.
daha fazla es dudaklarıma.

vurur mu yüzünün aksi suya
eko versen yankılanır mı sesin duvarlarımda
ruhun kanamasa bu kadar
akar mıydın güzelliğinin hakkını veremese de
o suya?

bence , bensiz mutlu olma...
çünkü ben sensiz olamıyorum.

sen görmüyorsun ya halimi,
delirmek bedava,
rezillik, kimse görmediği sürece
sınırsız.
tanrı duyana kadar
dualar muallak...

yürürken kendini sevdiren bir sokak kedisine rastlamak
pahabiçilemez...

bugün 23 nisan,
düşman yoktu,
yaşasın cumhuriyet,
düşmanı kovdu.

Yattım, uyudum.
Uyandım.
Sabah olmuştu.
Ben yokken,
Sıkıntılarım da
Kaybolmuştu.
Şimdi her şey,
Olduğu yerde,
Bekliyor.
Ta ki ben,
Uyuyup tekrar
Kaybolana dek.

Vay be. Ne yazdım ama. Yunus günce halt etmiş eheh.

tümdengelim
Tümevarım
Senden gidim
Kime varım?

Ben hz yusuf degilim

Evet guzel kiz, hz yusuf kadar yakisikli biri yok karsinda.

Zaten sen de zuleyha kadar guzel degilsindir.

Ama ben yusuf olamasam da, senin yusufun olabilirim.

Sen zuleyha olamasan da, benim zuleyham olabilirsin.

Birbirimizin olabiliriz.

Belki zamanla, bizim de kendimize ait bir hikayemiz olur.

Yalniz pesin pesin soylemek isterim:

gun gelir de,zuleyha'nın yusufa yaptigi gibi; beni taciz etmeye, ayartmaya kalkarsan : affetmem, sikerim; cunku ben, soylemistim, hz yusuf degilim.

kırka yakın ayağı vardır kırkayakın.

allah kitap vatan bayrak aşkına siz şiir yazmayın.

GiDERKEN
Bilerek mi yanına
almadın giderken
başının yastıkta
bıraktığı
çukuru
Güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukur .

Sunay AKIN .

Herkes Öldürür Sevdiğini

Kulak verin sözlerime iyice,
Herkes öldürebilir sevdiğini
Kimi bir bakışıyla yapar bunu,
Kimi dalkavukça sözlerle,
Korkaklar öpücük ile öldürür,
Yürekliler kılıç darbeleriyle!
Kimileri yaşlı iken öldürür;
Şehvetli ellerle öldürür kimi
Kimi altından ellerle öldürür;
Merhametli kişi bıçak kullanır
Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.

bu sabahların bir anlamı olmalı demiş şair
ne de güzel demiş
fakat iyi demiş he
her sabah karanlığa kalkıyoruz
haybeye yaşıyoruz
hava da soğuk zaten
açım hem
bitse de gitsek şu hayat
Cümle de düştü zaten.

hayat hayatsa
ekmek bayatsa
kapımda yaşta
bir kedi..
ilk okulda yazdığım şiirdir herkes beğenmişti ama anlayan çıkmadı

kaçmak istiyorum,
gördüklerimden, bildiklerimden ve her şeyden.
yakalanacağımı bile bile uzaklaşmak istiyorum kendimden.
fakat yapamıyorum.

derin bir sessizliğe ihtiyacım var.
ölü evine gelen samimiyetsiz komşular misali.
boş köşe arayan bir çift göz var.
saklambaç oynarcasına saklanan bir çocuk misali.

sanırım gidiyorum.
kapıyı çarpıp çıkan bir çocuk gibi.
fakat yapamıyorum.
vücudum çivilenmiş yalnızlığa mezara mahkum bir ölü gibi...

Hüseyin nihal Atsız dirilmiş ve sözlük yazarı olmuş.. ya da ben başlığı yanlış anlıyorum..