artık elinden bir bardak çay bile istemiyorum
gözlerimi açan da sendin, gerçeklere gözümü açan da
hırs bürümüştü vücudunun her yanını
bana düşen, artık usul usul uzaklaşmaktı bu illet hayatından
ya bende ki beni bitirmeliydim, ya da bende ki bizi
ve karar verdim.
bu hayat benimdi ve içinde sen olmamalıydın!
''böyle sözlükte yazar oldum diye herkesi küçümseyen gözlerle bakarsan , hayattan bihaber yaşayıp hayatını aforizma kasmaktan kazanırsan daha çok monolog yaparsın manuel takılırsın diyaloga geçmen için standart bi insan olduğunu kabullenmen gerekir'' dedirten enrtydir.
Bu farklı şeylerde olur.
Her şeyde.
Her şey mi insanlarda yalnız kalmak isteği uyandırır?
Her şey mi bıktırıcı.
Aynı, aynı. Aynı, tekrarlar.
Ne Günümüzü gün edemedik,
Ne de gecemizi gece bilmedik...
Sabahlara kadar bekledik, umutla, güneş büyürken denizin altında. Belki bir şeyler değişir diye gözümü kırpmadık.
Biz normaliz seninle.
Turgut ile olric' in yalnızlığını oynamıyoruz.
Sadece beklentilerimiz var...
Bir, iki. iki, üç. Üç... Bire dönüş yok! Olmazsa olmaz.
Sen isteyeceksin. Sonra bütün birler gibi geride bırakacaksın. Sonra yeni birlerin olacak.
Mantıkta doğru önermenin sembolü olan biri...
Doğruları geride bırakacaksın.
Nedeni ne, nedeni ne, nedeni ne?
Anneler mi demiş, kim demiş?
Mağazada çikolata alan çocuklara söylenenlerden ders çıkarıyoruz: " hayatta her zaman istediklerin olmaz. "
