alaylarına bakma. adını anmaktan korktuğum için betimlemeler kullandım. abartılı olmadığını söyledim, kendime benziyordun. dikkatini çekemediğimi biliyorum çocuk. lütfen, bir şans daha doğsun yarın. gülümse bu defasında, söz veriyorum.
Örselenmiş bir çocukluk, bütün hikaye bu değil mi? Kaç sevda geçse de üzerinden yıkıntılar onarılabilinir mi? Diyor yine şair Yanlış kapılarda geçmiş bunca yıl
Dönemeyiz artık ilk gençliğimize ve de ekliyor istersen hiç başlamasın
biz şimdi güzleri ayrı ayrı
kuşları güzelsiz yüzlercesiz
bir bakıma öldük açıkçası bu
bir başka bakıma nedensiz evetsiz
unutmaya yaşıyoruz günleri doğru mu
