istatistiği belgelere göre her 5 saniyede 9 insan hayatını kaybediyor. Ve herkesin öleceği bir gerçek kimse itiraz edemez. Peki ölüm hakkında ne düşünüyorsunuz. Korkuyor musunuz? Sonrası hakkında fikirleriniz neler? Amacım felsefe yapmak değil. insanların görüşlerini merak ediyorum. Teşekkür ederim.
Edit: bazı arkadaşlar zaten kesin olacak o yüzden korkmuyorum diyor. Acı veren ve olmama ihtimali olmayan bir şey daha çok korkutmaz mı?
korkuyorum. geride bırakacaklarımdan, üzeceklerimden de korkuyorum ama gerçekten korkuyorum ölümden. nasıl bir şey ki o son nefesi verip bilincin kapanması? ruh o kadar acı veriyor mu bedeni terk ederken gerçekte? ya ölür de kaybetmezsek hislerimizi? gömerlerse bizi karanlık bir mezara kıyamete kadar çürümeyi beklersek orda... korkunc değil mi?
Her insan ölümden korkar. Ama ölümün nasıl bir anda geldiği de önemlidir. Mesela bir mafya tarafından kafanıza silah dayanırsa korkarsınız ama bir anda gelen birşey olursa mesela trafik kazası (allah korusun) bir Anda olup biter, korkmaya fırsatımız bile kalmaz...
bazen diyorum ki ;
belki şu an cennetliğimdir Allah ile aram güzel çok şükür... Cennete giderim.
sonra aklıma geliyor bu senin kaderin... yaşayacaksın.
Ölümden değilde ölürken canımın yanmasından korkuyorum,uyur gibi ölmek isterdim ölecek olsaydım öyle sakin öyle huzurlu.
Onun dışında Öldükten sonra uyuyacağız tekrar hayat bulana dek o kadar.değişen fazla bir şey yok ki arkamızda bıraktıklarımız için ,zorlanacaklar başlarda sonra aynı şekilde akmaya devam edecek hayat onlar için, güneş zaten aynı şekilde ısıtacak dünyayı.
birkaç kere kendisiyle tanışma fırsatım oldu fakat kısmet olmadı. bir gün elbet her fani gibi benide gurubuna dahil edecek.
gençken pek korkanımız fazla yok ta, yaşlanırken bu durum biraz değişiyor. yalnız bir başına ölmek daha korkutuyor insanı ilerleyen zamanlarda
Bu sorunun cevabını tam olarak veremedim kendime. Tuhaf geliyor, sen yoksun ama diğer insanlar yaşamaya devam ediyor. Güneş yine doğuyor, rüzgar yine esiyor, çiçekler yine açıyor. Sadece sen eksiksin, ve bu eksikliğin hiç bir şeyi etkilemiyor.
Korkuyorum, arkamda kalan insanların üzüleceğinden, bir daha güneşi, dünyayı, insanları göremeyecek olmamdan.
Eğer, öldükten sonra daha adaletli bir yerde olacaksak korkmuyorum. Eğer, ölüm yok olmak değilse korkmuyorum.
Ölüm akıl tarafından idrak edilemeyen bir gerçeklik. Korkmuyorum dersen yalan olur, korkuyorum dersende. Çünkü bu bir belirsizlik. Bence korkan ölümden değil, acılı bir şekilde ölmekten yani acıdan korkuyordur. Korkmuyorum diyende ölmeyi bayılmak sanıyor olabilir, herkes ölecek evet ama ölümden korkmuyorum düşüncesine sahip olmak bu kadar basit bir şey değil. Yani kaza Yaptığınızı dusunun her yeriniz acıyor ve birazdan öleceksiniz, ölümün soguk nefesini ensenizde hissediyorsunuz. Bildigin ölecen, o an korkmuyorum diyebilir misin?
Korkmuyorum. Hatta bekliyorum biran önce gideyim diye.
Kaybedecek etrafınızda kimse kalmayınca, üzüleceğiniz, özleyeceğiniz kimse kalmayınca bekliyorsunuz ölmeyi. 20 yaşında ve arkanızda bırakacağınız hiçbir şey yoksa, rahatça ölebilirsiniz.
