Don lastiğini iki yanından tutup gerilebileceği son raddeye kadar çeker ve bırakırsın. Sonra o lastik kıvrık kıvrık olur, işte yatağıma kendimi bıraktığım bu saatlerde kendimi kıvrık don lastiği gibi hissediyorum.
bugünün bayram ziyaretleri ile geçmesi vesilesiyle yeri geldi bayağı kendimi yalnız hissetmedim. yani kendimi önceden bayağı yalnız hissetmiyordum ama telaşe falan ile ve de akşamüstü dostlarımın beni keyiflendirmesi, sohbetti muhabbetti derken iyi hisler yakaladım şükür. nazara çok inanırım. ama nazarlık bir durum yok. bir anlık bir sevindirik olmaktı diyelim.
yorgun ama iyi. biraz koşturdum dışarda. tepemden aşağı yağmur yedim bi güzel. şimdi sözlük okuyup ( bir şey bulamasamda) dinleniyorum. yazın ya yazın vallahi burası böyle çekilmiyor.
Bozuklukların yanındaki 100 lira gibi hissediyorum. Ne zaman bozulup parçalara ayrılacağımı bilmiyorum.
Belki bir gün daha dayanacağım ama yarın muhakkak paramparçayım.
30.yaş doğum günümü kutlamak üzere yarın prag'a gidiyorum.
yalnızım ama nasıl heyecan nasıl sorma.
bira festivali tarihleri de denk düşünce. of. misler gibi.
