2. senesini bitirmeye yaklaşan sözlüğün, yazanlara ve okuyanlara vermesi gerekenin ne olduğunun bir türlü anlaşılamamış olmasıdır. insanların bilgilerini paylaşması, bilginin içine fikirlerin de belirtilmesi, yeri geldiğinde esprinin yeri geldiğinde tartışmanın yaşanması ama her zaman bilginin üzerinde konuşulması için kurulan sözlük olgusunun, tamamen aman ben diğer tarafa laf sokayım, dur siyasi başlık açıp ortalığı bulandırayım şekline bürünmüş olmasıdır.
yeni neslin apolitik olmasından yakınıyoruz. ülkesinin problemlerinden, siyasal hareketlerinden haberdar olmamasından, boş yaşadığından dert yanıyoruz. fakat apolitik olmamak; bi siktir git çay koy tadında entry ve başlıklarla olmaz. sol çerçeveye şöyle objektif bir şekilde, sandalyemize yaslanarak bir baktığımızda bu halde olduğumuzu görürüz.
neden tartışıyoruz? birbirimize fikirlerimizi kabul ettirebilmek veya okuyanlara fikirlerimizi kabul ettirebilmek için en temelinde. eğer tartışacaksak, daha derli toplu, daha anlaşılır, daha açıklayıcı ve okuyanlara bir şeyler katacak, öğretecek, belki fikirlerini değiştirebilecek özgünlükte yazabilsek keşke.
insanlar popüler olmak istiyorlar açılan başlıklardan bunu gözlemleyebiliyoruz. bir deli kuyuya bir taş atıyor, bin tane akıllı bir olup o taşı çıkartamıyor.
bazı felsefi, bilimsel ve akademik yazılar dışındaki yazıların aslında sözlü anlatılır gibi yazılması daha iyi olur. galiba böyle sözlük olgusu bilgi, espri, vs şeklinde daha iyi anlaşılır anlatılır. sonuçta sözlük dışında bir şeye bakmak için zaten o tür kaynaklar yönelir insanlar. ama daha toplumsal daha komik daha farklı görüşlerden olan daha iyidir ki o yüzden buraya gelmeleri gerekir ve geliyorlar.
