şüphesiz insanı üzen, "ya şu güne kadar hiç kimse mi sevmedi ulan" diye kendini sorgulatan bir yalnızlıktır.
dün gece, sabaha karşı hatta, ismini vermek istemediğim bir yazarla tartıştık.
ama nasıl yardırıyor nasıl saydırıyor tarif edemem.
ee ortalama zekalı bir barzo olduğum için laf da yetiştiremedim.
sözlükte online vaziyette 342 yazar vardı. bir kişi de gelip "ya kuti bana bile asıldı ama esasında iyi adamdır" demedi.
bilakis, "kutiyi tanımam ama düşene bi tekme de ben vurayım. manitadan ayrıldım biliyon mu canım çok sıkkın be babako" diyerek beni top ettiler. stres topu yani.
oysa bugüne kadar herhangi bir çift şahane memeye yapılan saldırıda en önde yer aldım. yedirmedim. kendim de yiyemedim belki ama yedirmedim! bizeyse kimse gelmedi yardıma.
ya neyse zaten değişen bir şey olmayacak. bu sözlükte kimse barzo istemiyor. usul usul kadınlara asılıp profil fotoğraflarına bakarak hülyalara dalmamız bile fazla geldi size. çoluğunuz çocuğunuz barzo olursa görürsünüz!!!
