hayatımdaki tüm radikal kararlarımı kendim aldım çevremi ve ailemi karşıma alarak. şimdi onların gözünde ummadıkları başarıları elde etmiş gibi görünsem de ileriye adım atacak enerjim kalmadı. yolun yarısındayım ama ilerleyemiyorum. bunun bir üstü tükenmişlik sendromu.
ayrıca eskiye yönelik şunu yapmasaydım dediğim bir radikal kararım yok ama keşke şunu da yapsaydım dediğim bir çok anım var. mesela sosyal hayatta daha aktif olmak isterdim. yüzmeyi, piyano çalmayı öğrenmek, Türkiye'yi-dünyayı gezmek, sürekli yaptığım planları ertelememek gibi...
Bu da iyi taktik he ilk gün kızlara taze basılmış kitap kokusu mu yoksa eski kitap kokusu mu diye sor ikinci gün meme ucun ne renk, fakbadin var mı diye.
Bu ne hız amk bari arada hiç sevgilin oldu mu filan diye geçiş sorusu sıkıştır
Onların size yönelen ilgisi hiç azalmayacak. Ama bu sizin kıymetli olduğunuz anlamına gelmez. Buradan bu sonuca varmayın.
Kendi değerinizi kendiniz belirleyin. Bunun için kapasitenizin farkında olun. Okuyun, okuyun, okuyun. Bilinmesi gereken Ne çok şey olduğunu anlayın cahilliğinizle yüzleşmekten korkmayın, cahilim diyebilin. Dış görünüşün aslında hiçbir sik olmadığını anlayın. Sizi kimse beğenmiyorsa beğenmesin. En büyük meşguliyeti kendisi olan kızlara benzemeyin.
cevap veryorum
nadir
hayır
tam anlamıyla yaptığım bir tatlı bile yok
edebi kitap sorduğunu farz ediyorum; aydınlar üzerine, proust
sokak hayvanlarına hayatım boyunca yiyecek almadım.
Mesaj kutusu şenlensin diye açılmış başlık.
Sorulara geçiyorum;zamanında çocukken yapmıştık.
Ikinci soruya cevap hayır.
Üçüncü soru ağlayan pasta , değişik pastalar yaparım.
Beşinci soru kitap almaya fırsatım olmuyor . Internetten indirip haftada en az bir kitap bitiririm.
