geçen seneye kadar arada beni de yoklayan hissiyat.
sonra bi koyverdim bi ara. hayatımın sonuna kadar uludağ sözlük yazarı olacağım gerçeğini kabullendim. bu hesap gider başkası gelir ama burada olacağım. sevmeye sevmeye, şikayet ede ede geleceğim. etrafımda uludağ sözlük'ten sohbet açılırsa (sanmıyorum ama) henüz yazar olmayanlara "boşver bok gibi yer, ben girdim de noldu bak çıkamıyorum" diye 700 yıllık leş sigara tiryakisi geyiği çevireceğim. kabullendim bunu.
