kendi adıma konuşmam gerekirse tavrım şöyle değişkenlik gösteriyor;
1) fotoğrafı paylaşan aşırı meme, taş kalça, nefis surat, nihayetinde güzel bir hanımsa, ağzımın suyu akıyor. 62 yaşında olduğum için 2 saniye sonra iniyor zaten. yani o çoşkulu duygu durumum aşağı iniyor.
2) fotoğrafı paylaşan aşırı yakışıklı bir erkekse, gurur duyuyorum. kendimi havalı hissediyorum. ne harika arkadaşlarım var diyorum.
3) fotoğrafı paylaşan standart güzellikte bir hanımsa, (çirkin hiçbir kız arkadaşım yok bu sözlükte) onun adına seviniyorum. çünkü burada kısmetini çok rahat bulur. yani burada da bulamazsa zaten.. dışarıda bulur. kalbi güzel çünkü tanıyorum sizleri.
4) fotoğrafı paylaşan standart görünüşte bir erkekse, gururlanıyorum. medeni cesaretine, özgüvenine gıptayla bakıyorum. diyorum ki, "bu çocuk yalnız kalmaz. taşı sıksa suyunu çıkarır, helal be babako".
5) fotoğraf fake ise de çok gülüyorum. komik oluyor çünkü.
gördüğünüz gibi, fotoğraf paylaşan tipler iyi ki var.