çoğu akrabayla ilk defa tanışılacağı anlamına gelir. genellikle kız isteme ritüeli ile aynı anda yapılır. güzel şeydir sözlenmek, tabi sevdiğinizle sözlendiyseniz.. sevgili döneminizde izin vermeyen, ota boka sorun çıkaran kaynananız artık sizi evine davet edip yaptığı leziz yemeklerden ikram ediyordur. e hoş değil mi allasen?
türk aile yapısında çıkmanın yeri olmadığından çiftler sözlenir ve bu sayede bir nebze rahatça görüşebilirler. böylece çocuğun niyetinin ciddi olduğu resmiyet kazanmış ve ön protokol imzalanmış olur.
buraya kadar her şey anadoluda normaldir. yada normaldi.
günümüzde ise suratı sivilceli ergen solucanların kendi aralarında yaptığı eylem olarak karşımıza çıkıyor. ben diyorum bunları toplama kampında yakalım diye ama işte sonra faşist diyorlar. *
toz pembe bir evredir.
işi resmiyete dökmüşsün abi, sağda solda yakalanırsak akşamına kız dayak yer mi? bir daha görüşemezsek ne olur, babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi gibi sorular yok, dilediğin zaman tak koluna gezin babam gezin.
tabi abisinin belirlediği saate kadar.
en kıyak mekanları gez, hayaller kur; telekominikasyonik seksler de cabası, telefonda iletişebildiğin kadarı ile libido gereksinimleri karşılama falan, ileri de yapacaklarını anlatma felan canım hehe.
yalnız çok masraflı iş. elbiseler takılar, hazırlıklar, sürekli alınan ama evlendikten sonra hiç kullanılmayan o bohçalar ve paçavralar...
ama güzel günlerdi, hatırlarım; 19 ayda biriktirdiğim 3 haftada toz olmuştu, hanımla evlendiğimin ilk gecesi soğan kırıp yemiştik menemenle beraber.
eski günler, güzel günler işte.
tadını çıkarın, evlenince o tat kaçacak çünkü.