tarikatların adı çıkmıştır. bu sözde çağdaş fikirler kadar her biri diğerinin aynısı basma kalıplık nadirdir...
hep boyalı basın tadında dinci geyiklerine başvurulur...
istisna genellenir...bol demagojiye başvurulur....dinlilikten kaynaklanan nadir hatalara dev büyüteçle bakılır, dinsizlikten kaynaklanan dev problemlere mikroskopla bakılır...
bir kadın diyelim ki dindar bir çevreden olduğu için bir olumsuzluluk yaşamışsa ''işte dinciler'' güzellemeleri yapılırken...her gün sayısız kadın dinsiz bir ortamda alınıp satılırken o ortamların dinden uzaklığı görülmez...
hep aynı,allahtan onay alınmışcasına bir klişe vardır; benim kalbim çok temizdir...
tanrı korkusu değil tanrı sevgisi olmalı muhabbetleri vazgeçilmezdir ... islam nereye çekersen oraya gelir light bir protestan din zannedilmek istenir...
dini bir çizgi dışındaki her fiil ve kişiye sonuna kadar hümanistken dindarlara fevkalade otoriter ve küçümseyici düşünceler sıkça görülür...
dinci diyerek aslında kimin ve neyin kastetedildiği malum olmakla beraber adı konulmaz...
ömürde hiç kuran meali okunmadığı okunsada meale hakim olunabilecek kadar mesai harcanmadığı halde biliyor ve anlıyormuş gibi o kuranda geçiyor mu,bu kuranda geçiyor mu güzellemeleri yapılır..(zira kuran meali okunsa islamın hiçte zannettikleri kadar nereye çekersen oraya gelir, protestan light bir din olmadığı anlaşılır)
hiç bitmez dinci dedikoduları vardır...teyzeler yaparsa bunu o kara fatmalar yok mu o kara fatmalar diye başlarlar...
