kapım her çaldığında, sensin sanırım,
içimde hep bir umut sana koşarım
bitmedi hasretim ona yanarım
günü güne ekledim geçti yıllarım
özleyeceğim
hep seveceğim
söz verdim sana canım
bekleyeceğim
hiç bitmeyecek gibi geliyor,
günler sensiz ne zor geçiyor
ümidim yarını bekliyor
kollarım seni sarmak istiyor
gözlerim seni arzuluyor
ümidim yarıni bekliyor
Her yanım buz gibiydi sensiz uyandım
Tenimde hala kokun var
O saçma sözlerine ne çok alıştım
Sesim çıkmıyor
Artık sormaz oldun sen neyi sakladım
içimde bir ben mi var
Zamanı gelmiş günü geçmiş bir aşkın
Sesi çıkmıyor beni duymuyor
Söz verdim ben ama sesim çıkmıyor
Söz verdim ben ama içim susmuyor
Ellerim çok üşüyor sanki yoruldum
Kendime hep borcum var
Bitmeyen bir günün ortasındayım
Sesim çıkmıyor
Bir rüyada imiş gibi seninle hep dolaştım
içimde bir umut var
Söz vermiştim ama hiç tutamadım
Sesim çıkmıyor beni duymuyor
Söz verdim ben ama sesim çıkmıyor
Söz verdim ben ama içim susmuyor
Söz verdim ben ama sesim çıkmıyor
Söz verdim inan bana sensiz olmuyor
eşsiz eski bir cem adrian düetidir;
cem adrian bölüm
Güneş batarken içimde bir ışık gördüm gözlerinde.
Umut düşerken elimden yere o tuttu küçük elleriyle.
Soluk benizli bir çocuktu hayli yorgun hayli mutsuz
Ağlamaklı.
Yüzüne baktım,yanağına koydum elimi,eğildim ona Söz Verdim.
Hep Düşerken Uçmaya
Yollar biterken Durmamaya
Sırılsıklam Olsamda
Yine Yağmurlarda Koşmaya
Kaybolsamda Aramaya
Yorulsamda Durmamaya
Paramparça Olsamda
Tüm Duvarlara Çarpmaya ( Söz Verdim )
Deniz Zeytingöz Bölüm
Kaybettim ben o masalın içinde kendimi
Nefesini alamadım dudaklarını tadamadım.
Aşıktım delice benim kalbim ağlıyordu.
Bugün geçen martılar bana tebessüm etmiyordu
Dinmiyordu bıraktığın acı dolu fırtına
Sana dair herşeyi kaldırdım rafına
Ve olmasını istediğim hiçbirşey de olmadı
Benim hayatım benzer ( kağıt parçalarına )
Gözlerime derin bakman akıtır yaşlarımı
Yakınım ben ( kaybolmaya )
içimde verdiğim o savaş bitmicek emin ol
Gözlerimde kal , ellerimi sar yine ben sana
Söz Verdim .
