yeniçeri, başını almak istediği devlet büyüklerinden herhangi birinin kellesini isteyip de muradına nail olduğu zaman onun müdafaasını dinleme zahmetini ihtiyar etmez, zavallının konuşmaya teşebbüs ettiği her seferinde: "söyletmen, urun!" diye bağırarak adamın kafasını kopartır veya olduğu yerde kıskıvrak boğarmış. çünkü ele geçirilmiş olan (ona artık mağdur mu, yoksa mazlum mu, yoksa maznun mu demek gerekir, kestiremiyorum) kişiye müdafaa fırsatı verildiğinde, belki de makul gerekçelerle kendini kurtarabileceği endişesi, yeniçerinin vicdanında pürüzler oluşturabilecektir. yeniçeri: "söyletmen, urun!" diyerek bu endişe ihtimalini ebediyen bertaraf ettiğini düşünmektedir. yargısız infaz böylece gerçekleştirilmektedir.
alıntı rasim özderen
