Hepimizin içinde aylarca yıllaca söyleyip isteyip de söyleyemediğimiz cümleler silsilesidir. Bazen bir kelime bazen ise bir kaç sayfa. Ama gerçek olan bir şey vardır ki o cümleler ne kadar süre içimizde kalsa içimizden yani bizden bir parça olur. Onlarsız kendimizi düşünemeyiz. ******
+onu sevmiyorsun hala değil mi idealistkuzu?
-sevmiyorum tabi kızım aklıma bile gelmiyor... *''hala eski sevgilimi unutamadım.''
+aferin böyle devam...
saygısızlık etmekten kaçınıp, kelimelerin yutulmasıdır. saygı kaybedildiğinde ve sevgi zaten hiç var olmamışsa, dökülmelidir bütün söylenemeyenler. hasta eder insanı.
zaten değerin toz kadar bile değildi gözümde sadece varlığınla nefesimi, oksijenimi çalan mahluktun. artık yoksun da! özellikle iş yaşantısında ast ile üst arasında yaşanan, astın; üstüne her zaman söyleyecek şeyleri vardır ancak hiyerarşiye uygun olmadığından içinde kalır.
hayatımızdaki keşkelere sebep olan cümlelerdir. bazen sizi derste bırakan hocaya edeceğiniz bir küfür cümlesi , bazende yıllardır sevdiğiniz insana sevdiğinizi söyleyeceğiniz cümledir. ama işte söylenememiştir ve artık sadece bir keşke olmuştur hayatınızda
hiçkimse sevmemiş.. herkes yalancıymış.. insanoğlu severim dermiş ama ayrılıp ta gidermiş.. bir bakmışsın can düşmanın oluvermiş.. hayat işte böyleymiş.. acımasızmış.. ey sevgili mutlu olursun inşallah.. ah etmedim bil.. ama açtığın yara geçmedi.. gün olur devran döner elbet sende benim çektiklerimi çekersin...
bir zamanlar sevgili olduğunuz kişiye söylenemeyen şeylerdir.
mesela: o hep beğenmediğin ayakkabım vardı ya, hani kot pantolonunun altına hiç gitmemiş diyerek bir daha giymememi ima ettiğin, onun altı da delikti. kışın hep su alıyordu ayağım ıslanıyordu. ama yenisini de alamıyordum. çünkü babamın ayakkabı al diye verdiği parayı senle yemiştim.
kaybettiğiniz* bir yakınına söylemek için beklediğin ama söyleyemediğin ve asla söyleyemeyecek olduğun cümlelerdir. oyüzden eğer bu cümlelerin sahibi yaşıyorsa çok geç olmadan söylenilmesi gerekir.
