Alışılmış kalıplardan uzak içten gelen sözlerdir..
hani şu gittikçe büyüyen uzay kadar boşluk ve içindekiler kadar yaşanmışlıktır..
Tabi Bazen bu yaşanmışlık kokan sözler , yaşanamamış anlara döner ..
Tıpkı Olduğu yerde sayan bir ruhun çığlıkları gibi üzücü, zarif bir huzur kadar da mutlu edici hissettirir..
Doludur aslında , binlerce kelime kifayetsiz kalır açıklamaya..
Belirsizdir ençok, sessizligi bozarcasına çırpınır içindeki kayıp yolda..
Cause once this land was heaven on earth, Green hills were all you could see. But now it's soot and steel and brick, So it looks more like hell to me..
