Kendimi aşamayışlarım, kendimle savaşım. Bir cesaretle başlayan ataklar, kendine çarpıp geri düşüşlerim. Tozun, toprağın içine düşüp, sinirimden debeleniyorum. Boğuluyor kalkan toz dumandan. Ne yaparsam kendime yine. Bir başka cesaret gösterisine kadar köşeye çekilip düşünüyorum. Bu o kadar saçma ki, bi süre sonra neyi düşündüğümü düşünür oluyorum. Birbirine karışmış, bir grift haline gelip, acımın içindeki komediyi adresliyorum, hayalimde halay çekerek uzaklaşan soruları görüyorum. ''Ben hasta mıyım?'' Hayır, herkesin böyle karıştığı ama dışa vurmadığı maskeli dönemlerini izliyor oluyorum, sizin gibi. Sahi siz hiç zorladınız mı aklınızı, sonra sosyal hayat denen şeye dönüp ''sıradan, normal'' rolünü oynamayı? Birileri anlasın diye mi yazıyorum, kendimi çözmeye mi çalışıyorum, tek gerçek yüzümde olan gülümsemenin silinirken, bana düşündürdüklerinden birkaçını yakalayıp ortaya karıştırıyorum. Bakma öyle saçma bağlantılar, alakasız cümleler gibi durmasına. Aslında hepsi içten içe bağlıdır birbirine, görebilene. Ah bir deşu kafiye uydurma çabaları ve bi süre sonra cümlelerin öyle çıkması... Şizofrenlerde kafiyeli cümleler kurma eğiliminde olurlarmış. Artık kim uydurduysa ya da hangi isviçreli bilimadamları açıladıysa orası muamma. Birileri kozmik diyebileceğim cümleler kurup, birşeyler yaşıyorlar. Bir yerden duymuştum yine; birileri yaşar, birileri buna tanık olur. Bir başka kendimi kabullenemeyişim de bu oldu. ''Ben tanık olmayacağım, yaşayacağım.'' duruşu. Ama hiç bir dışavurumumla bunu gösteremediğimde açık bir beyanımdır kendime. Bilmediğim kelimeleri önce sözlükten buldurup, sonra bir cümle içinde kurdurarak sağlamlığını test ederlerdi. Hayat bir bilinemeyen. Araştırmak ise tecrübeler deryası. Bir cümle içinde kullanmaksa lüksü hayatın. Ne yazık; ömrümüzün yarısı okullarda, sıralarda geçiyor ama hiçbir öğretilen yaşamla eşleşmiyor. ikikere iki sayfada dört ederken, hayatta bir bile etmiyor. Zamanı bir denkleme oturtturamazken kabil değildir ''yirminin'' biat edişi. Öyle de güzel gibi duran ama belki manasız gelecek şekilde de bağlarım sonunu.
