dinlerken insanın hüzünle gizli bir dinginlik arasında gidip gelmesine neden olan türkü. özlem özdil ile birlikte söyleyince dahada güzel olduğuna inandığım eser. gönül yarasının vücut bulmuş hali. dünya halinden, açlıktan, susuzluktan, siyasetten, işten, güçten, geçim meşkalesinden alıp götürüyor insanı. hem zaten; aşkın olduğu yerde daha ciddi ne olabilir ki? dinledikten sonra, ağzına sağlık denilmelidir.
nurettin rençberin söylediği yaklaşık 4 ay önce ilk dinlediğimde beni farklı alemlere götüren şarkı. şarkıya dikkat edildiğinde karşılıklı konuşma havası içinde geçtiği hemen fark edilecektir. nurettin abimiz ve şarkıya eşlik eden ablamız aslında şarkıda konuşuyorlardır. bende ilk dinlediğimde farkına varmamıştım ama sonradan fark ettim. esasen şarkı hoş ve dinleyende bağımlılık yaratan bir etkiye sahip, üstüne bir de nurettin abimizin o mükemmel sesi eklenince tadından yenmiyor. güzel gerçekten güzel şarkı.
