kapanması için elimden gelen bütün çabayı göstereceğim dergi. soytarılığın lüzumu yok. millet buraya sözlük okumaya geliyor, iki tane şebek çıkmış oradan biz hikaye yazıyoruz. eee bizene. madem öyle bir şey yapacaksınız sözlükten bağımsız bir blog açıp istediğinizi yazın. bi kere öyle bir şeye kalkışmak için bütün yazarlardan yazılı izin alınması gerekir. hem sonra sözlük yahu burası. millet bir umutla gelip plütonyum'un pu244 izotopunun yarılanma süresini bile bulamayıp sizin sikko hikayelerinizle karşılaşacaksa ne anladım ben bu işten. herkes haddini bilsin.
ilkokul çocuklarının fiş defterlerini bile süsleyemeyecek dandik cümlelerle yazılan hikayelerin paylaşıldığı şey. vakit kaybı. cidden bence herkes önce sözlük yazarlığı işini hakkıyla yapmayı başarsın. öyküdür, romandır vsdir sizin işiniz değil. kendi reklamınızı yapmaktan öteye gideceği de yok. lütfen herkes elini taşın altına koysun, asalaklıkla ömür geçmez.
amacından sapmış bir dergi.
ama olsun, ben kendi öykümü yazar; başlık açar, entry olarak girerim.
yayınlansın diye kaygılarım olmaz, söykü ekibine de göndermem.
öykü yazmak isteyen, yayınlanmasını ümit eden yazar arkadaşlarada herhangi bir engel olmak istemem.
yazsınları öykülerini, göndersinler söykücülere.
iğrenç olan dergi. üslup yok. özgün bir anlatım yok. leş gibi amatör kokuyor. ha anladık biz yazar mıyız lan? diyenleriniz için söylüyorum lan bir adam hayatımı siken diye lafa başlar mı? hey allahım ya. yazma kardeşim bu öykü değil çocukların bir gününü geçirdiği hatıra defteri olmuş.
dergiyi iki dakika önce gördüm. buna göre yorumum şu şekilde olacaktır;
içeriği okuma fırsatım olmadı. zira gayet çok sayfalı bir iş. benim gibi bilgisayar başındayken okumaya zaman ayıramayanlar için sıkıntılı bir durum. okumak isteyen okur. orada bir sorun yok.
söylemek istediğim başka bir şey var; tasarım. mesleği grafik tasarımcılık olan birisi olarak bir iki şey söyleme ihtiyacı hissediyorum.
kapağı görünce güzel başladı diye düşündüm. ama tüm içerik boyunca tamamen aynı zemine, aynı fonta ve seperatörlerde aynı şekil görsel kullanımına pek sıcak bakmıyorum.
evet, bir arkadaşımız gönüllü olarak bu tasarımı oluşturmuş, kendinden ve zamanından feragat ederek hazırlamış. ancak bunun biraz daha fazlasını beklemek ayıp olmaz sanırım.
mesela sayfaları tek bir koca blok yerine iki sütunlu bloklar halinde yazmak, hem okumayı kolaylaştırırdı hem de duruşu güzelleştirirdi.
ya da zemindeki o manzara. olmasa çok daha iyi olurdu kanaatindeyim. beyaz zemin ve sütunlu yazılar hoştur. boşluk doldurmak için zemine bir şeyler komaya gerçekten ihtiyaç yoktur. o eski bir batıl inanış.
başlıklar için düz yazı kullanmak yerine üçer dakika daha fazla vakit ayrılsa ve tipgrafik bir şeyler yapılsa çook daha güzel görüneceğinden eminim.
konu başlarında görsel kullanma konusunu anlamasam da olmasa daha iyi olabilecegini de düşünmekteyim. yukarıda belirttiğim gibi tipografik başlık oyunları o küçük karelerin yerine çok daha estetik durabilirdi. (tabi doğru şekilde işlendiğini varsayarak konuşuyoruz.)
eminim bütün dergi boyunca yazım hataları vardır. redaksiyon kısmını kim çözümledi bilemiyorum ama en azından kapaktaki çoçuk kısmına dikkat edilmesi gerekirdi.
bunca şey söyledikten sonra özür dileme ihtiyacı hissediyorum.
zira oturduğumuz yerden konuşmak kolay. adam çalışmış, çabalamış, bir eser çıkarmış.
eline sağlık diyor ve yorumlarımın yapıcı olarak algılanmasını istiyorum. bir sonraki çalışmada göz önüne alınacak birkaç eleştiri olarak bakılsın.
tabi böyle söyledikten sonra yazılarıyla katılım sağlayan arkadaşları da es geçmek olmaz. kendilerine de teşekkürlerimizi iletiyoruz.
bir sonraki sayıya gaz olsun.
eleştirel bakıyorum ve bazı yazıları oldukça tırt bulduğumu söyleyebilirim. Konu seçme meselesinden dolayı olsa gerek ıkıntıdan sıkıntılı yazı sayısı fazla.
"ulan konuşmada daha iyisini yaz" diyenlere diyeceğim, da bağlacı ayrı yazılır.
Ayrıca daha iyisini yazıyoruz rahat olun. yazıp neye göre değerlendirme yaptığı bile belli olmayan bir grup gence emanet edecek kadar şuursuz değilim.
Yine de yazın. Hayatımdan bir saati çaldınız. Bir dahaki sefere buna değer diyebilmeyi umutsuzca umut ediyorum.
Öyküleri henüz okumadım ama tasarım olarak gerçekten mükemmel olmuş. Fırsat bulup da ben de dahil olamadığım için hayıflandım resmen. Emeği geçen herkesi tebrik ederim...
gayet başarılı bulduğum dergi. çok fazla öykü var. şimdilik bir kaç öyküye vakit ayırdım. diğerlerine de vakti gelince ayırmayı planlıyorum. tasarım ve derginin pdf şeklinin kullanışını da beğendim diyebilirim.
öncelikle uludağ sözlük öykü dergisi söykü hayırlı olsun.
"her işte bir hayır vardır."
ülkenin birinde bir gün kral ve çok sevdiği arkadaşıyla ava gitmişler. arkadaşı yanlışlıkla tüfeği kralın eline ateşleyince kralın baş parmağı kopmuş. kral parmağı kopunca arkadaşını zindana atmış ve kral yine bir gün ava çıkmış. yamyamlar kralı almış yemek götürmüşler. ancak yamyamların bir huyu varmış. baş parmağı olmayan birini yemezlermiş. kralın baş parmağı olmadığını görünce kralı serbest bırakmışlar. kral hemen zindana gelerek arkadaşına sarılmış ve "sen benim hayatımı kurtartın." demiş. arkadaşı şankınlık içinde "ama nasıl olur?" diye sorunca kral tek tek başından geçenleri anlatmış ve eklemiş: "sen benim parmağıma ateş etmeseydin şimdi yaşamıyor olurdum." arkadaşı krala "sen de benim hayatımı kurtardın." deyince kral şaşırmış. arkadaşı devam etmiş: "sen beni zindana kapatmasaydın şimdi ava beraber gitmiş olacaktık değil mi?" kral "evet" diye yanıt vermiş. arkadaşı: "iyi ya işte beraber gitseydik yamyamlar seni bırakıp beni yiyeceklerdi." diyerek her işte bir hayır olduğunu ispatlamış.
