ankara devlet tiyatroları 2010-2011 sezonunda başarılı bir oyun çıkardıklarını düşündüğüm müzikli tragedya. diyalog sahneleri biraz sıkıcı olsa da müzikal bölümler insanı sıkmıyor. server ve ismail'in hikayesine ortak ediyor sizi.
ankara devlet tiyatrosunda izlediğim en sıkıcı oyunlardan biriydi oyunun özellikle 2. perdesinde çok fazla tekrar vardı örneğin adam kapıya yönelir : serveri bulmalıyız başına bi şey gelebilir der sonra gitmez bu sahne 5-6 kere tekrarlanır bunaltır bunun yanında oyunda geleneklerle ilgili seyler de var tabi oyunu türk yazmadığı için size çok yabancı gelebiliyor
oyunda tek beğendiğim yer ışıklandırmasıyıdı onun dısında vasattı diyebilirim tavsiye etmem.
