gece gece yine beni benden alan albumdur. her dinlediginde farkli sarkilara sariyorum. sound of perseverance benim icin daha ozel olsa da, bu album basli basina bir basyapittir.sozler, harika riff ve sololar, melodi degisimleri, davullari ile harikuladedir. bir grubum olsa ve sadece tek album yapma sansim olsa symbolic gibi bir kayit yapmak isterdim. bu album icin tek uzuldugum nokta steve digorgionun calmamasi. bu albumum basscisi kayittan cok kisa once gelmis ve chuckin ciddi basini agritmis.
1998e kadar death metalin geldigi son nokta olan symbolic, tahtini son death albumi the sound of perseverance'a birakacaktir.
