suyu siir bildim susuzlugu ask

entry2 galeri0
    2.
  1. suyu şiir bildim, susuzluğu aşk
    ne ondan cayabildim, ne ondan
    aşk doğurmuştu beni, şiire aşıktım ben
    çatladı dudaklarım susuzluktan
    alamadım kendimi yağmurlardan

    suyu şiir bildim, susuzluğu aşk
    suya yazdım aşkı, ıslandı
    aşka döktüm suyu, kavruldu
    ne aşk kaldı, ne şiir sonunda
    birisi yandı, ötekisi kovuldu

    kovan saipsiz.
    3 ...
  2. 1.
  3. sesinin kokusu var
    şiir parlatan ince parmakları

    gerekçeli bir rüzgârın
    tende belâgat burcusu

    dünyayı hep unuttum
    bütün dillerini yuvarlanmış karanın
    suyu şiir bildim susuzluğu aşk

    nedensiz bir terk edişti suya aşınmak
    eskiciye devredilen kullanılmış ırmak

    kirpik gibi kardeş gibi
    sessizce döküldükçe göğsüne ormanın
    anneyi yakan uzun esmerlikti

    sesinin kokusu var
    kalbimi titreten mahcup itibarı

    boşluğu hep unuttum
    içimde büyüyen sökülme arzusunu
    sadakati şiir bildim
    sadakatsizliği kâğıda dağılmayan mürekkep

    dönüşsüz bir yolculuktu suya göçmek
    kerpiç evde kavlayan kimsesizlik

    dem gibi kuytuluk çöl gibi
    büyüdükçe ayak dibinde sıtmalı çocuğun
    babayı yıkan ıslak suskunluktu

    sesinin kokusu var
    sağdığım her gülün yanaklarında
    benzersiz gümbürtüsü

    gülü şiir bildim
    gülsüzlüğü gücünü yitirmiş en elzem sihir

    böyle de güzelsin yok/su dil..!

    sadakatsizliği kâğıda dağılmayan mürekkep

    azad ziya eren
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük