konuşmanın bir faydası olmadığını gören bireyin seçtiği yoldur. zamanla susmaya ve yalnızlığa alışılır daha sonrasında.. ve belki de huzur bulunabilir, ama mutluluk asla.
karışık ve yorgun aklın saçmalıklar, hatalar üretmesine engel olmanın başlıca yolu. eğer yıllardır nereye çıkacağı belli olmayan bir yolda ilerliyorsanız, çevrenizde de kimse yoksa, susmaya alışırsınız. kalabalık bir meydana çıktığınızda, tanıdık yüzler görür ama ilk gördüğünüz ifadelerinde tanınmadığınızı fark edersiniz. düşünceleriniz, söyledikleriniz sanki herhangi biriymişçesine ciddiye alınmaz. ya rol yaparsınız ya da susmaya karar verirsiniz. içinizde bir şeyler ölmüştür artık.
