çocuklar için yapılmış gelmiş geçmiş en güzel programdır susam sokağı. keşke şimdiki nesilde abuk sabuk yeni çizgi filmleri izleyeceğine bizim gibi susam sokağını izleyebilseydi.
şimdiki kıytırık çocuk programlarına bakıyorum da. ne kadar şanslı bir jenerasyonmuşuz diyorum. trt'nin tekrarlarını koymamasının nedeni çocukları mongol yerine koyan bazı bölümleri imiş. defalarca ''altı,altı,altı'' demesi imiş. varsın desin. çocuk böyle öğrenecek, dikkati böyle celbedilecek. ben bu programdan ayakkabı bağlamayı, sayı saymayı hatta minibüs durdurmayı öğrendim. şimdiki 30 tane laçka çocuk kanalı var. yayınları program mezarlığı adeta. o aptal animasyonlardan ne öğrenecekler peki? olsa da gene izlesek seni susam sokağı. kuklalar orkestrası, sayıların kontu, gündüz güleryüz, açıkgöz, kurabağacık ,kırpık, tahsin amca, hakan abi.. çıkın trt nin karanlık tozlu arşivlerinden. senin her bölümünü izlemeyen 80 sonu kuşağı pek az çıkacaktır, inan olsun.
yeni neslin anlamdığı piyestir. küçücük yeğenim trt 3'te eski böülümlerini izlerken kırpık'ı görünce 'sokim böyle adama böyle adam mı olur' dedi. yüreğimi kanattı küçücük boyuyla. ezel izleyip kırpıktan adamlık bekleyen bir nesile emanetiz.
haşmet babaoğlu'nun söylediğine göre, trt bu programı tekrar yayınlayacakmış. iş yerinde tv olsa izleyecem ama dur bakalım akşamları belki tekrarı olur.
gün güneşlik insanlar neşeli sende gel oyna susam sokağında dostluk ve sevgi sarıyor herkezi gel katıl bize elellele diye bir şarkı ile başlayan çocukluğumuzun vazgeçilmez yapımıdır.
Gün güneşli insanlar neşeli sen de gel oyna susam sokağında dostluk ve sevgi sarıyor herkesi gel katıl bize elelele diye bir şarkı ile başlayan, seksenli yıllarda çocuk olmanın tadına doyulmayan mutluluğunu yaşatan müthiş eğitici bir çocuk programı. minik kuş,kermit,kırpık,kurabiye canavarı,edi ile büdü,tahsin ustamız... ahh ulan ahh;artık ne gün güneşli ne insanlar neşeli ,ne de el ele saracak bi sevgimiz ve dostumuz var o kadar...Biz büyüdük ve Kirlendi dünya...
--spoiler--
yağmur var
çok sevdiğim rüzgar da
bugün pazar
daha uyanmadı komşular
damların üzerinde kuşlar
daha rahatlar
radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
yağmur da var
çok sevdiğim rüzgar da
daha uyanmadı komşular
bugün pazar
ve ben seni çok özledim
dışarı çıkmak istiyor canım
tek başına haytalık etmek
islanmak pazar sabahında yağmurda
boş caddelerde dolaşmak
vitrinlerine bakmak mağazaların
sinemaların afişlerine
sokakların isimlerine
telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara
bir merhaba demek sessizce
sahilde martılara simit atmak
otobüslerin ilk seferlerine binmek
gitmek istiyor canım
hayatın gittiği yere
ıslık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine
fırından taze ekmek alıp
buğusunu çekmek içine
ve ben seni çok özledim
tam böyle bir şey
çiçeğe su yürümesi
bebeğin ağlaması
toprağın uyanması
yağmurun yağması
ateşin sıcağı
bu pazar sabahı
tam böyle bir şey
bir sabahçı kahvesine uğramak
bir bardak çay
taze dem kokusu
hayatın atardamarlarında dolaşmak
bölmeden şehrin uykusunu
bir şiir yazmak
pazar bulmacasının boş karelerine
şiirde tam da bunu anlatmak delice
tam böyle bir şey
hesapsız gölgesiz bedelsiz kimsesiz
bir şiir yazmak
bir bardak çay içmek
sokaklarda gezmek
yağmurda ıslanmak
ve ben seni çok özledim
--spoiler--
güzeldi demek unutamamışım aklıma geldi. doğaldı. pazarlama içermiyordu. sağda solda susam sokağı oyuncakları satılmıyordu. içtendi. doğruları anlatıyordu. güldürüyordu. kahramanları dünyayı ele geçirmeye çalışmıyorlardı. en hırçın karakter kurabiye canavarı idi. özledim. bir de tabiki edi ve büdü. ses tonları hala aklımda ve hala gülüyorum.
gez düyayı
açılır her kapı
işte susam sokağııııı... dırıt dııt dıdıt diye de bir şarkısı vardı.
çocukluğumun programı. şimdilerde izleyince ne malakmışım bu izlenir mi lan diyorum kendime.
pokemonların, çocukların uçabileceklerini zannedip balkonlardan atlamalarına neden olmadığı, bakuganların yutulup boğaza takılmadığı zamanlarda TRT ekranlarında yayınlanan çocuk programıydı. oturup adam gibi seyrederdik, pokemon olup uçmaya niyetlenmezdik.
muppet show u olan, minik kuşu-kurabiye canavarını-kermiti-öğrendiğini çaktırmadan sana bir şeyler öğreten ögeleri içinde barındıran öğle kuşağı trt programıdır.
gün güneşli insanlar neşeli diye başlayan bir de jenerik müziği vardı.
