otobüs yolculuklarında, cafede, lokantada vb. yerlerde ağlama sesiyle ortalığı inleten bir velede atılan ters bir bakış sonrası annenin çocuğuna söylediği cümle. sanki çocuk anlayıp susacakmış gibi.. bir de fikstir bu cümle, şahsen ben ağlayan bir çocuğa katlanamaz bir duruma geldiğimde ve 'ulan ne zaman susacaksın!?' bakışı attığımda her annenin ağzından duyarım bu cümleyi. bir nevi annelik kuralı gibi bir şey sanırım, iç güdüsel bir olay.
