kağıthane sadabad sahnesi'nde ekim ayı boyunca oynanan tiyatro oyunudur.
yazan-yöneten: yiğit sertdemir
oyunda gerçekten yok yok...,
zümrüd-ü anka kuşu, tellallar, tulumcular, deliler, atlıllar, mehter takımı, curcunabazlar, şakbaz, şakendam, çengiler, matrakbazlar, kuşbaz, tiryakiler, esnaf arabaları, ibiş, karagöz, hacivat, tefbaz, pişekar, meddahlar, maymunbaz ve maymun, parendebaz ve istanbulbazlar...
istanbulbazlar belki oyunun en etkileyici ve keyifli kısmıydı. istanbulda yaşamak belki sözle anlatılsa bu kadar etkili olmazdı.
bu sayılanların hepsi bir şenlikte olur. işte şenlik hem de istanbul'un tam ortasında. peki kaçınız gidip gördü?
bir tiyatro eserinden f-daha çok görsel bir şenlik. ses, ışık, kostüm, kukla, mizah, yergi ne ararsan mevcut. yiğit sertdemir gibi genç bir dimağdan çıkmış oldukça başarılı bir eser. KOnu ise kısaca şu şekildedir:
5 sene önce kocası ölen sühendan hanım elektriklerin kesildiği bir akşam kocasının kendine yazdığı surname'yi bulunca, kendisini dünün ve bugünün istanbul'u içinde fantastik bir dünyada buluverir...
tiyatro izleyeceğiz oley, sevinciyle gittiğimiz ancak çok daha fazlasıyla döndüğümüz eser. kuklalar, makyajlar oldukça özenliydi. sühendan hanım, ziya bey'in onun için yazdığı ancak tamamlayamadığı surnameyi bulur ve oyun başlar. özellikle istanbulbazlar favorimdi.
