içlerini de sevmiyoruz. ulan mahalle akşam çakır gazinosuna dönüyor son 3-4 senedir. bir tarafta yaleleleahhh yaleelaaahhhh diye arapça son ses müzik diğer tarafta telefonda kavga mı ediyor hasbihal mi ediyor anlaşılmayan bağıra bağıra konuşan bir kadın. diğer apartmandan 3.4. kattan skut füzesi gibi çöp fırlatan kadın, sokakta vahşi at sürüsü gibi sokağın bir ucundan diğer ucuna sonra diğer ucundan o ucuna zılgıtımsı bir şeyler atarak koşan 12-15 arası sayıda çocuk. huzur kalmadı ipneler ne dışları ne içleri çok da fark etmiyor.
