benim de içinde bulunduğum insanların durumudur. ilk başta kamplarda kalacaklardı, eyvallah dedik; sonra büyük şehirleri işgal ettiler, ona da eyvallah dedik-aslında demedik ya neyse artık-; daha sonra ülkeden kaçanları yakaladık-turşularını kuracağız sanki-; en sonunda da geri kabul anlaşması ortaya çıkarıldı. bu kadarı da yetti artık. savaşamayacak durumda olanları kamplarda besleyip savaşabilenlere savaşmaları için imkan verilseydi, tek bir kelime bile etmezdim-bu bile onlar için büyük nimettir, ayrıca Suriye'de savaşan Türkmenlerin suçu ne?-. ama bu ne idüğü belirsiz, suç makinesi, damızlık parazitlerin iyice tepemize çıkartılmasına artık dayanamıyorum.
edit: imkan verdiklerimiz de değer bilse, adam olsalar bari.
