dünya için birşeyler yapmanın, moral bozukluğu eşliğinde melankolik bir tavra bürünmek hatta alkol vs. bilimum beyin dağıtıcı maddeler kullanmak olduğunu sanan insanlara sorulması/sorulacak sorudur. herşeyi yaptım ama hala mutsuzum hiç birşey düzgün gitmiyor o zaman ben sapıtayım tarzı bir yaklaşıma yönelmek mümkün değildir. zira namümkünü mümkün yapmak mümkündür.* o zaman ben susayım herkesi şikayetleriyle başbaşa bırakayım. **
dünya için sürekli bir şeyler yapan (!) abilerin aplaların size hesap sorma, sizi fırçalama şeklidir.
biz de bir şeyler yaptık ama burada söylenirse reklam olur diye cevap verilesi sorudur.
kimseyi sevindirmedim, kimseye hediye almadım, işsizliği çözmenin fomülünü bulmadım bulmaya da çalışmadım yani elle tutulur hiç birşey yapmadım diyebilirim ama yolda yürürken kaşlarımı çatıp insanların ruhlarına negatiflerimi de göndermedim. bugün yolda yürüyen asık yüzlü insanların ''ulan herife bak sabah sabah kafayı güzellemiş sırıtıyor'' dedikleri ayığıydım.
biraz içtim ama mezemi dünya sorunlarından yaratmadım. biraz gevşek yaşamanın özgürlüğünü hissettim.
Bugün canın çok sıkkın,
Hersey sana zor geliyor
Olabilir.
Bugün askın bitmiş,
O seni terkedip gitmiş
Olabilir.
Sanki sen hiç bilmediğin
Bir kaos içindesin,
Kimbilir.
Günlerin getirdiği,
Senin yitirdiklerin.
Sanki hiç umut yok.
Çok yorgunsun.
Ne olursa olsun,
Yaşamaya mecbursun.
Ne olursa olsun,
Yaşamaya mecbursun.
Bugün duyduğun haberler
Sana utanç veriyor
Olabilir.
Bugün din ve ırk uğruna
Cinayet işleniyor
Olabilir.
Mostar Köprüsü çökmüş,
Neretva ne kadar üzgün
Kimbilir.
Günlerin getirdiği,
Açlık ve gözyaşı.
insan hep umut eder,
Biliyorsun bunu.
Ne olursa olsun,
Yaşamaya mecbursun.
Ne olursa olsun,
Yaşamaya mecbursun.
bize vaad edilmiş hiçbir şey yoktu, o halde mutsuzluğumuz neden? bize hiçbir şey için söz verilmedi, işte dünya bu, hayatın bu, yerse durumları yani. o zaman neden mutsuzuz? en azından hala "aman boşver, kasmayalım" diyebiliyoruz, gülebiliyoruz. artık çoğunlukla hiçbir şeyi takmamaya çalışıyoruz, "ne yapayım, bu işte, hayat bu" şu andan ne alırsan o kadar, bugün ne kadar güldüysen yanına kar kalan o, gerisi de boş, o yüzden hep bunu düşünmeli, bugün dünya için ne yaptın? dediklerinde küçük bir çocuğa gülümsedim bu sabah...
insanın hayat felsefesini oluşturan maddelerini bir çırpıda saymasına neden olan ardından durumu meşrulaştıracak gerekçeleri açıklamaya iten sorudur/sorunsaldır. şöyle ki;
- sürekli dönen yuvarlak bir dünyada dik durmaya çalıştım.
- küreselleşme adına grileşmemi söylediler, ben rengime sahip çıktım.
- birileri başka coğrafyalarda zulmederken başka birileri havai fişek gösterisi izler gibi seyrediyordu, ben en azından sesimi yükselttim, içime sindirmedim.
- yere çöp atmadım, meydanlardan çiçek koparmadım, dumansız hava sahasını destekledim.
tamam; okuldan kaçmış, komşunun çocuğunu dövmüş, maç izlerken küfretmiş, finallerde kopya çekmiş olabilirim. ama tüm bunlar dünyanın gidişatına hep eksiler yüklediğim anlamına gelmez öyle değil mi?
sürekli şikayet eden bıdı bıdı... batıyoruz geğikleri yapıp bir halt etmeyen bir insana sorulan sorudur. çoğu salak ama kendini zeki zenneden genç ''benim daha seçilme yaşım gelmedi'' gibi mazeretler sunarlar. zaten her şeyin siyasetten geçtiği düşüncesiyle zehirlenmişsin hem yaşın dolsa hemen dürüstlük abidesi sıfatıyla koltuk sahibi olcan di mi?
potansiyeli çok yüksek olan bir genç nüfusa sahip olsakta herşeyden anlamayı ve konuşmayı amaçlayan zihinleri resetlememiz gerekiyor.
