karşısındakini sözcüklerin büyüsüyle döven aşmış insanların kişide deprem etkisi yapan incileridir. bu kişi anne, baba, öğretmen, sevgili ya da hiç tanımadığımız biri olabilir. savunmasız bir anımızda bu silahı kullanarak bizi insanlığımızdan utandırırlar. bu utanma bir hayat belirtisi olsa da yaşanan eziklik kişinin iç huzurunu bozar. ayarlarını alt üst eder. asla unutulmayacaklar listesini bir satır da olsa uzatır.
Sınıf öğretmeni ile öğrenciler konuşmaya başlar...
+Hocam beni geçen yıl sınıfta bırakmıştınız.Bu yıl geçiyorum galiba bırakıcakmısınız?
-Ben seni bırakmadım ki.
+Ohh.. yaşadım ben o zaman.
-Ben bırakmadım kendin kaldın.
