80 lerin çocuklarının atari salonlarında en çok oynadıkları futbol oyunudur. Super sidekicks serisinin de en iyi oyunudur. Az jeton harcatmamıştır. Günümüzde emulatorler ile indirilip rahatlıkla oynanabilmektedir, o zaman verilen jeton paralarına nispet yaparcasına hala aynı heyecanı yaşatabilmektedir.
P.E.S * in atası. atarilerden konsollara international super star soccer olarak geçip günümüze kadar evrim geçirdi. lakin o günden bu güne değişmeyen şey lisans sorunuydu. Hatırlıyorum da oyuncuların adı hep saçma sapandı; rıdvan yerine rıda , romario yerine romaro gibi. bu nostaljiyi yeniden yaşamak isteyenler mame rom ları ile oynayabilirler http://www.rom-world.com
ceza sahası yayına yaklaşırken karşı kaleyi tam cepheden görünce (bkz: chance)yazısı çıkar çıkmaz tuşa basılırdı ve karşımıza 7.32'lik bir kale,kovamsı bir kaleci ile hedef dairesi çıkardı.sonrası oyuncunun ustalığına kalmış.önce hızla hedef sola çekilir,daha sonra aynı hızla sağa çekilirdi.tabi bu arada kaleci çoktan bakkala gitmiş olurdu.sonra gelsin gol sevinci.özet olarak kendini fazlasıyla özleten nostaljik oyun.
ilkten büyükler izlenerek keşfedildi. Şimdikiler boyu yetince neye başlıyor bilemem ama ben bisiklet ve ateriye başlamıştım.
O zaman save game nedir bilinmezdi. Continue yazıp geri sayım başladıysa yani kaybettiysen devam etmek için jeton atacaksın. Durdurma diye de bir şey yoktu. Bir anlamda paran(jeton) kadar veya yeteneğin kadar oynanırdı.
Havadan pas atarken pası alan oyuncunun artistik duruşu, cepheden kale görülünce chance yazısının çıkınca şuta basmak gibi durumlar vardı.
Penaltı ya gol olur ya da kaleci kurtarır. Yani şutun auta çıkma ihtimali yoktu. Frikikler en fantastik işti. El çabukluğuna dayanan meseleydi. Joystick ile sağ Ve sol yapılarak
Kaleci avlanırdı. Süre kısaydı. Tek devre maçtı. Berabere olunca sudden death (altın gol) veya penaltı vardı turnuvada.
Gol olunca oyuncu tribüne koşardı. Bazen ekran dört parçaya bölünüp sevinç gosterilir veya gol yiyen takımın oyuncularının kahroluşları ile gol atanın sevinçleri aynı karedeydi.
Faul yapılınca ekran ikiye bölünür fail ve mağdur gosterilir. Faul yapan hakeme kart çıkmasın diye yalvarırdı. Faule maruz kalan ya sinirlenir agresif hale bürünürdü ya da yerde dana gibi yatardı.
Yanlış olmasın sene 1995'te (1996'da olabilir) italya, almanya ve brezilya ile oyunu bitirdim. Ilk baslarda çok jeton gömdük ama sonra olayı kavradık. Olayın üstünden neredeyse 20 yıl geçmiş ama hala aklımda o günler. Yıllar sonra oyunu internette buldum. Geçen gün bilgisayarda kaybetmek olmaksızın oynadım. Zorlansam da bitirdim turnuvayı. Tadı yoktu. O dönem çocukluk güzeldi. En azından kaybetmek nedir bilirdik. Ah bir param olsa da oynasak diye beklemek vardı. Emek kadar elde edilen şeylerdi.
tac cizgisinden baslayip korner direginde aut cizgisine paralel gidip bedavadan gol atilan oyundu, kaleciler penlti kurtardiklari zaman pazularini gosterirdi.
tac cizgisinden baslayip korner direginde aut cizgisine paralel gidip bedavadan gol atilan oyundu, kaleciler penlti kurtardiklari zaman pazularini gosterirdi.
