Lütfen bu entry'i, arka fonda oyun bittiği zaman bile kafamızda çınlayan oyunun "dırırrım dırrım dımm" ritmik sesini hatırlayarak değil, rahmetli barış manço'nun ağa kızına aşık olan çılgın gencin hikayesini anlatan Osman şarkısı çalarken okuyun. konsept bu dostlar, işin ambiyansına uygun olanı bu inanın! (duygu yüklü bulutum lan, her an sağanak halde yağıp dağılabilirim)
Aşkın felsefesinin "Kaçan kovalanır" olduğunu daha ilk turda "thank you mario but princess is in another castle" diye belirttiği halde bile konduramadık o yıllarda. kaç saattir oynadığımızı, bataryanın ısınıp ısınmadığından kontrol eden annenin kafamıza kafamıza vurduğu an oyuna virgül (nokta değil dikkat, direk virgül) koymamız zamanı geldiğini anladık da bi bu aşkın imkansızlığı Anlamadık lan.
anlatmadılar!
"boru Tesisatçısıyla prensesin aşkı mı olurmuş? davul bile dengi dengine. aşk olum bu boru değil, döşenmiyor" demedi kimse! Biri de çıkıp "ahahahah lan güldürme beni var git işine bi kendine bak bi bey kızına... kendine gel kendine. götünde don yok prenses sana mı varıcak? Aşk karın mı doyurur maryom? neyle doyuracan hatunun karnını? boy uzatan mantarla mı? Ne verebilirsin ki sen ağa kızına 3 hak canından başka?" demedi lan.
Yıllarca o kalenin dibinde sarılıp öpüşecekler diye ellerimiz joystickle kanka oldu, bu uğurda nice baş parmaklar nasır tuttu, bi dönemin yitik bebeleri "2. dönem o zayıfların hepsi beş olucak anne" yalanına alıştı. ama yine de bi umut atladık yerde ağ olmadan aşk uğruna o çikolata tipli surlardan.
Offf offf..
nice aslısına susamış keremler gibi koştu da börtü böceğin üstünden maryo, bi gözüne giremedi bey kızının. ( bi boka da benzese rüküş karı) "evlenecem oğlum az para biriktireyim" hesabına ferhat'ın şirine kavuşmak için dağları delmesi gibi deldi yer altındaki tüm gizli altın yuvalarını da yine olmadı. nice caner'lerin tülin'ler uğruna kafasında bardak patlatması gibi kafa patlattı tuğlalarda da bi kimyaları tutmadı be abi. Maryo trafo da taktırsa bi tarafına veremedi o elektriği bu karıya. Pehh.
Sonunda ne oldu? bi üst levele çıkmadan bölüm sonu canavarının canı sonsuz gibi gözüktü bize. oysa saf mario'nun ki yarıdaydı hep. kan kaybettik olum bu aşk uğruna. tam yarıya inmiş cana bakıp "aha şimdi yıkıldık ağam" diyecekken çözdük aşkın şifresini.
Kalan canı da aşk uğruna darmadağın ettik!
sana yoksul dediler maryom
garip fakir dediler maryom.
aga kizi nene gerek?
seni oyuna getirdiler maryom
Poff poff...
Aha işte siz de canın yarısını her bi aşkın sonlarına doğru bırakırken, yeni başlayan aşkla full'leyen hikayenin kahramanıdır maryo.
Gerçi hala bile aşka inananların, kalbinde, sonsuz hak sahibidir kendisi...
birkaç değişiklikle imkanlı hale getirilebilecek aşk.
teknoloji gelişti bacım.
ben onlara ne denir bilmem, bi ismi de vardır muhakkak ama ben işime yarayan şeyleri öğrenip bırakırım, fazlasıyla meşgul edemem beynimi. öyle bi lüksüm yok...
herneyse, anlatamadım derdimi farkındayım ama bilgisayardan iyi anlayan birine anlatsam ben bu derdimi modifiye etmez mi oyunu? edemez mi?
eder be.
dxball vardı, gözümün beyaz yerleri kırmızının farklı bi tonu olana kadar oynardım bitirmek için de canını hiç kaybetmeyen abime hayret ederdim.
içteniçe üzülürdüm neden onun kadar yetenekli değilim, ben voleybolda mı oynayamam acaba diye...
meğer bi tuşa basıyomuşun sana ek can geliyomuş.
yine torpil bacım, her türlü.
yani diyorum ki biri bizim için kavuşturur onları.
"impossible is nothing" demişler ya hani...
bide zerdanın sonunda derdi ya sıddık;
"iki kişi birbirini sever de kavuşamazsa aşk olur" diye...
(geçmiş zaman hatırlamıyorum sözü)
kavuşmasınlar da aşk olsun, imkansız olsun ama aşk kalsın.
temiz kalsın...
ulaşılamayan olsunlar, olsunlar ki sonsuz olsun.
leyla & mecnun, aslı & kerem...
bunlar hala akıllardaysa yaşayamadığı ya da yarım kalan aşkından.
al sana yaşama amacı maryo, bizim gibi para pul-yalan dolan için değil de prensese ulaşmak için yaşa, didin dur...
oralarda maryoların başka derdi yokmuş, öyle dediler.
