1.
Throne of grief
...in a dying essence
Crying beauty
...the fettered aura
Forgotten oceans of hope
...Betrayed aphony
Sullen laughter in unventured paradise
(as one) forever searching
For landscapes serene
Amidst the sunset of age
With joyous masquerade...
...the summers died
2.
şarkının özellikle 04.40" dan sonrasını insanı alıp götüren (bkz: the silent enigma ) albümünun nın 4.şarkısı
3.
anathema'nın silent enigma albümünden, konserlerinin favori şarkılarından;
Acıların tahtı
....Ölen bir öz içinde
Ağlayan güzellik
....Zincire vurulmuş bir ortam
Umudun unutulmuş okyanusları
....ihanet etmiş ses yitimi
Göze alınamayan cennetteki karanlık kahkahalar
Sonsuza dek arıyor
Manzaranın dinginliğini
Çağın günbatımının ortasında
Mutluymuş numarası yaparak....
....Yaz mevsimleri öldü
4.
gerçekten de kendinizi yazın sahil kenarında, göğün kırmızılaştığı zamanlarda güneşin batışına bakıyormuş gibi hissedeceğiniz, baya uzun bir süre aynı ritimde giden anathema şarkısı.
aynı zamanda sunset of age diye bildiğim şarkı.