+şşş rıza birazda sen anlat ya hep biz hep biz.
-olum hatırlamıyom ki ben.
+nasıl hatırlamıyon ya o günler unutulu mu?
-ne bileyim anlamadım ki yok benim bellekte öyle bir şey.
+yoksa sünnet olmadın mı lan? metin gel tut şunun kolları açıp bakalım
-bırakın lan bırak olum saçmalama, oldum tabi.
+anaaa bu ne lan? hala ilk günkü gibi el değmemiş ve pürüzsüz.
-şeeyy ıııııı ya bırak ya bırak ya bi git ya!
+puhahaha.
içinde bulunmaktan rahatsız olmadığım güruhtur.ama milletin anılarını dinlerken, susmam pek hoş gözükmemektedir. ne sünnet, ne de bir dişiyle 'erkeklik!' anım bulunduğundan milletin bana ters bakmasına sebeptir ayrıca.****
sünnet anısının anlatıldığına, en azından kişinin kendisi tarafından anlatıldığına ilk kez rastlamama sebep olmuş yargıdır. yani anan baban kardeşin seni ele güne, yeni yaptığın cıbır sevgiline rezil etmek için anlatır da sen niye anlatırsın, anlamadım muhterem.
ve anılardan söz açılmışken, yatmadan önceki kırbaç darbelerini anlatmak da bunun bir iki üst kademesi, denyoluk seviyesi olsa gerek.
