9 Şubat 2008 tarihinde istanbul'daki oyuncak müzesini gezme fırsatı bulduğum ve müzeyi gezmeden önce küçük bir salonda bizler koltuklarımızda otururken bambaşka bir masal dünyasının kapılarını açmıştı. Disney'den, kuklalarından... aklınıza gelmeyecek muazzam oyuncak fikirlerinden, hayalgücümüzü zorlayan bir hayalgücünün varlığından bahsetmişti. geziden sonra da ufak bir masanın etrafına konulmuş karşılıklı iki ufak sandalyede biriyle sohbet ederken beni kırmamış ve ajandamı imzalamış, hatta ayaküstü bir istanbul silueti karalamış, tarihi attıktan sonra da "marvy kardeşime" diye de not düşmüştü. Ardından fotoğraf çektirmiştik beraber.
koskoca bedeninin altında koskoca bir yürek taşımakta olan güzel insan.
bu adamı seviyorum kitap yazmış olmak için yazmıyor. her kitap ayrı bir birikim. şimdiye kadar hiçbir söyleşisine gidemedim ama bu kış umudum var, yakalıycam inşallah.
insan kaynakları ve istihdam buluşması etkinliğinde 28 kasım günü bursa'da söyleyişi olan yazar ve şair. Bursalıların gitmesini tavsiye ederim kendisinin söyleşileri çok keyifli oluyor.
yazdığı 'kardeş payı' şiiriyle kendine hayran bırakan son derece kültürlü, hafif peltek konuşmasıyla sempatik, adıyla önce kadın olduğu sanılan şair, yazar
an itibariyle ulusal tv'de programda denk geldiğim güzide insan. o denli güzel, o denli derin yorumluyor ki özellikle şu osmanlıca konusunu. izlemesi de dinlemesi de muazzam keyifli.
tarih ansiklopedisi gibi adeta. şiir gibi anlatıyor.
program yeni yılın ilk gününde yayınlanmış bu arada.
dinlerken kendinden geçiren üstaddır. hele bir de o atatürkü anlatışı yok mu, insanın ister istemez içi sızlar, gözlerinden bir damla da olsa yaş gelir.
Bilerek mi yanına
almadın giderken
başının yastıkta
bıraktığı
çukuru
Güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
çukur
