mevsimlerden kış, henüz kar yok buralarda, sadece sertçe esen rüzgar var, ben bu şarkıyı dinliyorum summertime sadness diyor ama mevsim kış, ben bir kış hüznü içerisindeyim, yazdan kalma bir kaç fotoğraf var zihnimde bunlardan biri kırmızı bir çicek, öğleden sonra ılık güneşte çekmiş olduğum diğeri suadiye sahilinde ayaklarımı serin sulara batırışım ve saçlarımı hafif dalgalandıran rüzgar, tuzlu tenimi kavuran güneş denizin veridiği dinginlik ama içimde ki hüzün... mevsimlerden kış ,şarkı şu an hala summertime sadness diyor ama ben hala kurtulamadığım bir kış içerisindeyim ve bu kış yaz mevsimine hapsolmuş.
cam kenarında oturmuş oje sürüyorum. bir kız çocuğu gördü beni, bahçeye koştu.
"ne renk sürüyosu" dedi. gülümsedim. cevabımı beklemeden arkasını dönüp zıplarken summertime sadness şarkısını neredeyse hatasız söylemeye başladı. "siyah" dedim. şarkısını bitirene kadar bende ojeyi aradan çıkardım.
"evde vişne var, sabah topladım. yiyelim mi" dedim. "bence pembe sür, siyah çok kötü bir renk. kızlar pembe sürer" dedi.
bahçeye çıktım, birden havaya kaldırıp gıdıkladım.
"hadi bii dahaaaa bi dahaaa" derken yüzünü buruşturuyor, öndeki dişi yok.
"şarkı söyle, söz" dedim. summertime sadness'ı beraber söylerken yemin edebilirim, gazeteye sarıp evde yemeyi düşündüm kızı.
babaannem el çırpıyor bize, zeliha 9 yaşındaymış. vişne yemeyi çok seviyor.
karşı çaprazdaki bina da oturuyor. o günden sonra zeliha'yı görmedim ama şarkıyı duydukça aklıma geliyor.
bugün dinledim.
Cedric Gervais remixi, hala, ama hala listelerde. Bazen oluyor böyle şeyler:; adı sanı pek duyulmamış bir dj, bir parçaya sihirli bir şekilde dokunuyor, sıradan bir parça, bir dans anthemi halini alıyor. Herkesin işine yarıyor bu durum: DJ'in, şarkıcının, dinleyicilerin.
2013'ün belki de en iyi dans parçası. Bu arada Cedric Gervais'in bu remixiyle Grammy'e aday gösterildiğini de not düşmek gerekir.
